Merhaba. Bu yazi hem kendimi tanitma yazisi olsun hemde hislerimi paylaşayım. Foruma üye olup yazma sebebim burdaki kendim gibi duygusal problemi olan arkadaşlarımla etkileşimde paylaşımda bulunmak ve destek.
Ben oldboi 32 yaşındayım , anasınıfına giderken başlamış duygusal problem hikayem ; o zaman bana dehb teşhisi koymuşlar. Ama ilaç kullandırtmayıp farklı şekilde başa çıkartmaya çalışmışlar büyüklerim ve sanırım 18 yaşına kadar da faydalı olmuş. 18 yaşında boşluk , yergilenme , eziklik hissi , umutsuzluk , duygusuzluk gibi hislerden dolayı psikiyatriye giderek ilaç tedavisine başladım. 2 3 yıl prozak kullandım. Bunun sonrasinda hastalığım bir kırılma noktasıyla artış gösterdiği için ilaçlar fazlalaştı.
Farklı ilaçlar denedikten sonra (hatırladığım aripa , paxil , akineton , xanax ) Bundan 3.5 yıl öncesine kadar ort 6 7 yıl sürekli kullandığım risperdal misol ilaçlarına devam ettim. Bu süre zarfında miktarları değişti tabi. Risperdal en düşükten 4 mg kadar kullandım, Misolüde muhtemelen en düşük ve en yüksek dozlarını kullanmışımdır. Bu dozlar yıllar içinde arttı azaldı birdaha arttı azaldı vs.
Tanı olaraksa benim sürekli gittiğim psikiyatri doktorum bana atipik depresyon , bipolar ikisinden şüphelendiğini söyledi bazı zamanlar psikozdanda şüphelendi. Ama kendisine onca yıl devamlı gitmeme rağmen tam emin olamamakla birlikte bunları söyledi.
Devlet hastanesinde başka bir tanı oldu ama bunu başka bir zamanda detaylıca anlatıp akıl danışcam nasip olursa konu hakkında şimdilik es geçiyorum.
İnternetten baktığımda hastalık belirtilerimi yazdığımda çok çeşitli tanılar olduğunu gördüm bu belirtilere sahip ; en ağırı şizofreni, şizotip kişilik gibi şeyler , en hafifi travma , depresyon vs. Şimdi ben duygularımı açıklamaya çalıştığım bir yazi paylaşcam nasipse daha önce yazmış olduğum. Bana bu konuda fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim.
Ben oldboi 32 yaşındayım , anasınıfına giderken başlamış duygusal problem hikayem ; o zaman bana dehb teşhisi koymuşlar. Ama ilaç kullandırtmayıp farklı şekilde başa çıkartmaya çalışmışlar büyüklerim ve sanırım 18 yaşına kadar da faydalı olmuş. 18 yaşında boşluk , yergilenme , eziklik hissi , umutsuzluk , duygusuzluk gibi hislerden dolayı psikiyatriye giderek ilaç tedavisine başladım. 2 3 yıl prozak kullandım. Bunun sonrasinda hastalığım bir kırılma noktasıyla artış gösterdiği için ilaçlar fazlalaştı.
Farklı ilaçlar denedikten sonra (hatırladığım aripa , paxil , akineton , xanax ) Bundan 3.5 yıl öncesine kadar ort 6 7 yıl sürekli kullandığım risperdal misol ilaçlarına devam ettim. Bu süre zarfında miktarları değişti tabi. Risperdal en düşükten 4 mg kadar kullandım, Misolüde muhtemelen en düşük ve en yüksek dozlarını kullanmışımdır. Bu dozlar yıllar içinde arttı azaldı birdaha arttı azaldı vs.
Tanı olaraksa benim sürekli gittiğim psikiyatri doktorum bana atipik depresyon , bipolar ikisinden şüphelendiğini söyledi bazı zamanlar psikozdanda şüphelendi. Ama kendisine onca yıl devamlı gitmeme rağmen tam emin olamamakla birlikte bunları söyledi.
Devlet hastanesinde başka bir tanı oldu ama bunu başka bir zamanda detaylıca anlatıp akıl danışcam nasip olursa konu hakkında şimdilik es geçiyorum.
İnternetten baktığımda hastalık belirtilerimi yazdığımda çok çeşitli tanılar olduğunu gördüm bu belirtilere sahip ; en ağırı şizofreni, şizotip kişilik gibi şeyler , en hafifi travma , depresyon vs. Şimdi ben duygularımı açıklamaya çalıştığım bir yazi paylaşcam nasipse daha önce yazmış olduğum. Bana bu konuda fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim.
