18 yaşımdan beri ömrüm güzel günlerin gelmesini beklemekle geçti!

Sene 2010. Liseden yeni mezun olmuşum. Gözlerimin içi gülüyor. Hayata karşı aşırı umutlu ve heyacanlıyım. Yıllarca sürecek toksik arkadaşlıklarım başlamış. Tabi gençlikte anlamıyor insan farkına varamıyor. Nerede akşam orada sabah düzeniyle geçen yaz tatili sona eriyor. Sonbahar geliyor. Üniversiteye başlıyorsun. Derken yeni arkadaşlar ediniyorsun, fakat yine kendi toksik arkadaşlarından kopamadığın için üniversitede yalnız kalıyorsun. Sonbaharda istanbul'un büyüsüne ve özgürlüğüne kapılıp daha ilk dönemde tökezliyorsun. Kyk bursu yattığı gün en mutlu günün oluyor. Soluğu ya taksimde ya kadıköyde alıyorsun en sevdiğin toksik arkadaşınla beraber. Halinden o kadar memnunsun ki okul falan umrunda olmuyor belli zamandan sonra. Seneler seneleri kovalıyor. Göz sağlığın kötüye gidiyor. Bu sefer hastane hastane gezmeye başlıyorsun. Gözünle ilgili tüm detaylara hakim oluyorsun. Okul öyle böyle uzantılı olsada bitmiş Toksik arkadaşınla bir küs bir barışık hayatına devam ediyorsun. İş deneyimlerin oluyor muaaffak olamıyorsun. Engelli raporu çıkarıp maaşa bağlanıyorsun. Bazen maaşın kesiliyor bazen ise giriyorsun bazen is degistiriyorsun falan derken tam dikis tutturdum derken 4 senelik is yerin kapı önüne koyuyor. Seviniyorsun tazminat alacağın icin. Aldığın para ile borclarının yüzde seksenini kapatıyorsun. Kalan paraylada yarınlar yokmuşcasına takılıyorsun yalnızlığını bastırmak icin. Yasın 33 oluyor bir gece yarısı içine derin bir sızı çöküyor. Ben ne olacağım diye?

Yanında ne o toksik arkadasın var destek olacak ne de halinden anlayacak ailen.

8 aydır issizim. Artık gözlerimin az gormesinden dolayı engelli kadrosuna bile almıyorlar. Bundan sonra ne yaparım nasıl yaparım hic bisey bilmiyorum.

2010 da liseden mezun oldum. Benim sana tavsiyem ekpss ye çalış derim. Özel sektör zor. Devlette işin rahat olur özele göre. Benim yaşımda bu ay 33 oldu. Çocuk yaşta çalışmaya başladım hayat benide yordu. Kader... Koşamıyorsak yürümeye devam edeceğiz.

@Şamil676767,

Ekpss denedim dayın yada torpilin olmadıktan sonra zor.

@furkander33,

E-KPSS yeterli & yüksek puanı alırsan torpile ihtiyacın olmaz

Ben atandım ekpss ile dayım torpilim yok sınava çalışmak gerekiyor. Ekpss atamasında mülakat yok zaten.

işe girersen moralin bir miktar ihtiyacların giderilir internetten ekpss seti alabilirsin youtube benim hocam dinleyebilirsin bende hastalığımın yan etkilerini yenmek için bir ton takviye alıp yaşam haline getirdiğim spor yapıyorum ama ne yapsam sonuc alamadım bir insan makıne gibi spor yapıp hasta oluyor mu oluyor işte

Valla hersey genclikte oluyormuş derlerdi inanmazdım, bu yastan sonra kafam ders calısmayı kaldırmaz. Keza öyle bi kafada yok zaten geçmiş ola.

yabancı dil varsa yurt dısını denemek lazım sonucta dunyaya bır defa gelıyor bır tanıdıgım vardı adam orada temızlıkcılık yapıp burada apartman dıktı

@furkander33, dayım ve torpil meselesi Ekpss için geçerli değil. O dediklerin mülakat olan alımlarda.
34 yaşındayım hala ders çalışıyorum. 2 üniversite bitirdim. Evliyim 4 çocuğum var. Ben aile nedir bilmedim yurtlarda büyüdüm. Ben sadece gençken yapmam gereken şeyleri yaptım, çünkü biliyordum hep böyle sağlıklı olunmayacağını, ona göre yaşadım. Keşke dediğim olmuşmudur çook . Mesela daha çok hata yapsaydım diyorum .

Senin yaşadıkların tecrübe olmuş sana. Şimdi o tecrübenin boşa olmadığını bilmen ve daha çok çalışman lazım. Bu 5 ayı ders çalışarak geçir sınava hazırlan. Umudunu kesme ha şimdi, ha doğuştan, ha genç, ha yaşlı birgün zaten ailemiz yanımızda olmayacak, arkadaşlarımız olmayacak, bu dünyanın gerçeği.
Umarım sıkıntıların son bulur.

kamu alımlarında herhalde torpilin olmadığı tek alım şekli ekpss dir. puanını alırsın mülakat olmadan puan üstünlüğüne göre ataman yapılır. hatta bazı kurumlarda daha iş başlamadan istediğin kuruma tayin hakkı bile verirler.
Umarım bari bu sistemi bozmazlar. engelli bireylerin yaşamı zaten zorken bu düzeni de bozarlarsa elle tutulur hiç bir şey kalmayacak