3 aralık dünya özürlüler günü

Yine bir 3 Aralık geldi ve yine (kendilerince) bizleri hatırlıyorlar. Pencereden bakıyorum, önde, güneşliklerin altında, koltuklarına kurulmuş töreni izliyor kodamanlar. Yan taraflarda, güneşin altında, sıra sıra dizilmiş, kimi koltuk değnekli, kimi tekerlekli sandalyelde, kimi kucaklarda, özürlü arkadaşlarım. Başlarına güneş vuruyor. Kan ter içerisinde kaldıkları her hallerinden belli. Belli tabiiiiiii. Çünkü ben onların hallerinden çok iyi anlıyorum. Ama anlamayanlar kutluyor, anlamayanlar düzenliyor bu töreni.

Ben istemiyorum.. Mümkünse hatırlamasınlar bizi yılda bir gün veya her gün.. Sadece gölge etmesinler.. Kısıtlamasınlar bizi yolumuzdan çekilsinler başka ihsan istemez..

İnsan engelli olduğunu kutlar mı? Akıl aldıramıyorum çektiğim acıları oturup kutlamak mantık dışı bişey olsa gerek !Bir çok kurumun, özel sektörün reklamını yaptığı gün olmalı bence... Bizleri çok düşünüyorlarsa hastanelere tedavilerimiz için gerekli olan malzemeleri koysunlar adam gibi Dr. koysunlar... Sağlık zaruri bir ihtiyaçtır herkes hasta herkes sakat olabilir. Sağlık rant kapısı olmamalıdır. Parası olan tedavi olup parası olmayan ölümünü beklememeli ya da sakat olarak yaşamamalı... Tedavisi mümkün olanlar iyileşmeli iyileştikten sonrada iyileştiği kutlanmalıdır.

kutlama değil, farkındalık günü derim!

kutlamak yanlış bir şey neyi kutluycaz engelli oluşumuzumu, bence yapılması gereken engellilerin yaşamlarını güzeleşrirmek için bişeyler yapılması daha anlamlı olur

Günlerden bir gün...