Abim varken abi olmak..

Küçükken de biliyordum abimin diğer abilerden farklı olduğunu.Ama benimde diğer kardeşlerden farklı büyüyeceğimi bilmiyordum. şimdi şimdi anladım zihinsel engelli bir abinin küçücük ruhuma neler yaşatıp neler yaşatamadığını...Hiç bi zaman gerçekten beni koruyacak bir abim olmayacağını biliyordum o yasımda.  bana kızsın istiyordum. diğer abilerin yaptıgı gibi bana vurmasını bile istiyordum. ama bunları hiç bir zaman yapamayacaktı. Küçükken hep onunla ilgilenilmesine kızardım. kendimi dıslanmıs hissederdim. üzülürdüm, nefret ederdim...Kendi kendime oynardım. Gerektiği yerde onun abisi ben olurdum, o yuzden hep derlerdi yaşımdan olgun olduğumu...ilgi eksikliği hissederdim ilgi çekmek içinde türlü türlü  hiç olmamış veya hiç hissetmediğim şeyler uydururdum. Abimin zihinsel engelli olduğunu  duyduklarında karsımdaki kişinin bana acıması en nefret ettiğim seydi, o an hiç birsey hissetmiyormus izlenimi vermeye calısır kendimi kasardım. oysaki uzulurdum kendimi sıkardım ağlamamak için.. insanların bundan utandığımı dusundugunu sanırdım. bunun aksini yani utanmadıgımı belirtmek için elimden geleni yapardım. Her zaman buyudugumuzu ve onunla benim yalnız kaldıgımız zaman nasıl yasayacagımızı dusunurdum. omzumda hep bu yuk vardı, üzülürdüm.. Onu hiç bi zaman yalnız bırakmayacagıma dair yeminler ederdim.. Onunda sevmeye,evlenmeye hakkı oldugunu bu hakkının neden elinden alındıgına dair isyanlarım olurdu.. Ama hep şükrettim. Şimdi büyüdüm... eskiden yaptıgım gibi boyle seyleri dusunup ağlamayacagımı dusunuyordum. ama bu gece yanıldıgımı farkettim. bu duygum hiç kaybolmayacak. Allah bu durumda olan herkeze saır versin. Şükürler olsun. 

Özverili , zorlu bir deneyim. Ne denilebilir ki... Sabırtaşı olmak , bazen üç maymunu oynamak ve hep yılmadan dimdik ayakta kalmak gerek.
Abiniz de sizi çok seviyor eminim...

Allah size güç versin....

duygularını çok güzel kaleme almışşın.. ALLAH sabır ve dayanma gucu versın sana ve ailene. ben en çok zihinsel engellı arkadaşlarım için dua edıyorum çünkü onlar aramızda en çok korunmaya ve ılgıye ıhtıyacı olan arkadaşlamız...

Zihinsel engelli olmasak da gerçek anlamıyla abilik yapamıyoruz maalesef.