Ada'da..

Demedin ki dayan…

Sustun…
Gece turkuazın grevindeydi..
Sabah beyazın peşinde..
Her gün aynı sokağı süpürmüyordu çöpçü..
Ada yoktu..
Ada’nın kıyılarında esmiyordu şimal rüzgârları…
Yastığa gömdüğüm başım, duyulmasını engellemeye çalıştığım hıçkırıklarım
Geceleri esir alışım, uykuya savaş açışım koca bir yalandı…
Böyle bir masal yoktu..
Adını alan kahramanlar, Aşkın penası, FD. Şarkıları, Alevsiz sobalar…
Yalandan ibaretti adına sevda dediğimiz yaşam…
Gazete Manşetleri, İsrailin kanlı gözleri, Beşiktaşın Bernd Schuster’i
Birbiri ardına sıralanan,
Katliamlar,kazalar töre cinayetleri..
Ölümün gözleri yoktu
Çınlamıyordu caddeler canhıraş çığlıklarla..
Bombalar atılmıyor,şehit haberleri yankılanmıyordu dillerde..
Olmuyordu Küçük anneleri adları Ünzile..
Kitaplar yoktu…
Yazar adları silinmiş lügatlardan,
Hafızalar susmuştu..
Demedin ki dayan…
Yoktun..
DÜNYA YOKTU….

12/06/2010
*ada**
bir günde iki kez yazdım...o da bana

Kanlı gözlerden arınmış bir dünya dileği ile...
Paylaşım için teşekkürler.

güzel bir şiir olmuş şefim...yüreğine sağlık

Kolaymı sandın,kolay olsaydı sen yapardın
Gidenin dostu olmaz derler
Gidiyorum gözün aydın...

Bu şarkıya takmış durumdayım özelliklede alıntıladığım şu cümlelere,
bazen hayatı,her şeyi sorgulama ihtiyacı hissedersin
senin bu yazında da bir sorgulama,bir serzeniş,bir ikilemler var
Belki arafta kalmış bir Ada,
yine seçimler yapacak,
yine üzülecek,yine sevinecek,
yalanda olsa fani olan her şey, yine yalanı yaşayacak,
herkes gibi ama kendi yorumuyla ama kendine özgü...

Bir zamanlar kendi ruh batığından kurtulmak için kıyısına vurduğu Ada'ların, kıyısında kurtulmak için çabalamaya başlayan insanlar yüzündendir belki; dünya'yın, ada'ların ve o'nların yok olmasının nedeni.