Alıyla, Moruyla…
Yaşamak, acıların en acısıyla,
Bir tane bile dal kalsa, tutunacak,
Sen ki meleklerin kanatsızı,
Kardelenler kıskanacak seni,
Yaşamak, acıların en acısıyla,
Hangi kalp, dayanır bu sızıya…?
Hangi liman, dayanır bu fırtınaya…?
Hangi kara kış, kıyar bu bahara….?
Kâbuslarla uyanmak her sabaha,
Gözyaşlarında boğulmak hıçkırıklarda;
Bu nasıl bir kahpe kaderdir…?
Yazılır mı böylesi bir insana…?
Bir tane bile dal kalsa, tutunacak,
Tek çaren ona sıkıca sarılmak.
Gün gelecek, varlığın dünyayı utandıracak,
Gururun ve onurun seni ayakta tutacak..
Sen ki meleklerin kanatsızı,
Sen ki tanrının gözyaşları,
Sen ki umudun yeni adı,
Cennetin dünyadaki yansıması.
Kardelenler kıskanacak seni,
Umutla sıyrılırken çaresizliğinden.
Söz sana; er geç doğacaksın güneşli sabahlara,
Yeniden açacaksın menekşem,
Alıyla;... Moruyla;....