Anneler ve Babalar..

eğer engelli çocuğunuz varsa sakın onların özgürlüğünü kısıtlamayınonları eve hapis etmeyin ne olur bende bir engelli olarak bu yazıyı yazıyorumben yaşadığım için yazmak geldi içimden sevgili anneler ve babalar her ne olursa olsun evlatlarınıza güvenmeyi deneyin onlarıanlamaya çalışın ne olur onları engelli diye veya imkanımız yok diyeokutmamazlık etmeyin okutun eğitim alması için her ne olursa olsun yapın benokumadım hiç bir zaman hep kendim öğrendim hep kendim hıs yaptımkendime bir söz verdim bunu başarıcam dedim sakın siz engellemeyin bir engeldesiz koymayın onların hayatına ve düşüncelerine bırakın onları kendilerihayatını kursunlar hep sizmi olucaksınız ki yanlarında hayır bu hayat elbetbirgün yanlız kalacak o yuzden onu hayata hazırlayın hayata ki zorlukları öğrensin benim ailem beni anlamazgüvenmez neyin var diye sormazlar ama çok severler eminim ama ben kendikaralarımı kendim almak istiyorum kendi hayatımı kendim yaşamak istiyorum acıtatlı veya deli dolu yaşamak istiyorumbenim düşüncelerim çok başka belkim sizin çocuklarınızın düşünceleride çok dahabaşkadır sakın ha diyorum ki onların engeline bir engelde siz eklemeyin benimhayatımda bir engel var bedenim ve baçaklarım o yetmiyormuş gibisinden birengelde ailem koyuyor bundan ne anladım ki ha yaşıyorum ha yaşamıyorum farkıvarmı sizce siz söylerin bana gelin hepberaber bu engele son verelim bugözyaşları son bulsun sevgili annelerimiz ve babalarımız ne olur biz engellereşanş tanıyın ben bir engelli kızım yaşım 31 adım saliha sizden bunu istiyorumelbetteki sizde benim düşündüğümü düşünceksiniz benim ailemde beni anlar inşalahdiyorum gelin hepberaber engelli aşalım ben resim yapıyorum iki kitap beraberyazıyorum arada şiirde yazarım ben ovapınar gazetesine de çok teşekür ederimonlar olmazsaydı sesimi sizlere duruyamazdım sevgili engelli arkadaşlarım sizede sesleniyorum sakın ümitlerinizi kaybetmeyin ben kaybetmicem her ne olursa olsungözyaşlarım sel veya deniz olsada vazgeçmicem benim bir arkadaşım var ressam rüstem yılmaz rüstem bey hep der ki sençok güclüsün birgün yenicen derdi ailen anlar ben bu yazıyı yazarken ağıyorum tüm kalbimle diliyorum ne olurevatlarınıza engel olmayın lütfen anneler ve babalar sizlere seseniyorumçocuklarınızın hayallerile oynamayın onlarında hayatı var gelecekleri var vededüşünebiliyorlar ben tekrar ovapınargazetesine teşekür ederim sevgül hanıma ve levent beye onlar olmasaydı buyazıyı sizler okumayacaktınız ben birde arkadaşım rüstem yılmaza da çok teşekürederim oda bana destek oluyor ve beniher zaman dinliyor anlıyor onada çok teşekür ederim
BU BİR ENGELLİ KIZIN KENDİ AĞIZINDAN YAZDIĞI YAZI