Başucumda soğuk bir mermer taşı
üzerimi kara toprakla örtmüşler
Duymuyorum çocukların sesini
neden heryer karanlık
çam,söğüt,meşe ağaçlarının
kokusunu duyuyorum
Bilmiyorum neden yanlızım
Sevdiklerim nerede?
Anam babam kardeşlerim
eşim dostum neredeler?
nedir allahım bu karanlık
kimseler beni özlemiyor
Burada unuttular sanırım
unutulurmu insan unutulurmu
kalkmak istiyorum yerimden
kıpırdayamıyorum üzerimde bir ağırlık
sanki nefes alamıyorum
neden heryer karanlık
sabahları güneş doğardı
gün ışırdı
hayat bir koşuşturma sürüp giderdi
Sevdiklerim yanımda olurdu hep
güler ağlardık
mutlulukla keder birbirini kovalardı
tıpkı zaman gibi
çok yorgunum uyanamıyorum
ellerimi tutun sıcaklığınızı hissedeyim
Güç verin kurtarın bu kabustan
üşüyorum bir örtü verin bana
haykırmak istiyorum çıkmıyor sesim
derin bir sessizlik içindeyim
neden heryer karanlık
Olsun ben beklerim sizi
biliyorum ki geleceksiniz
benim kadar sizde seversiniz beni
bende unutmazdım
sizde unutmayın beni
ağlamak istesemde akmıyor gözyaşım
Hiç dermanım yok
kalkamıyorum yerimden
üstelik çok dar ve karanlık burası
uykudamıyım bilmiyorum
neden heryer karanlık
ne yazıyor o mermer taşında
bir tarih ve bir isim birde ruhuna fatiha
Anlıyorum inanamazsamda
yanlızlığa yelken açmışım
Bir hayatı geride bırakarak
sevdiklerimden uzakta
yeni bir ufka doğru açılmışım
bu karanlık korkutmuyor artık beni
her gecenin sonu gibi gelecek aydınlık
sonsuzluğun başındayım
Ölümün kucağındayım
şimdi heryer zifiri karanlık
üzerimi kara toprakla örtmüşler
Duymuyorum çocukların sesini
neden heryer karanlık
çam,söğüt,meşe ağaçlarının
kokusunu duyuyorum
Bilmiyorum neden yanlızım
Sevdiklerim nerede?
Anam babam kardeşlerim
eşim dostum neredeler?
nedir allahım bu karanlık
kimseler beni özlemiyor
Burada unuttular sanırım
unutulurmu insan unutulurmu
kalkmak istiyorum yerimden
kıpırdayamıyorum üzerimde bir ağırlık
sanki nefes alamıyorum
neden heryer karanlık
sabahları güneş doğardı
gün ışırdı
hayat bir koşuşturma sürüp giderdi
Sevdiklerim yanımda olurdu hep
güler ağlardık
mutlulukla keder birbirini kovalardı
tıpkı zaman gibi
çok yorgunum uyanamıyorum
ellerimi tutun sıcaklığınızı hissedeyim
Güç verin kurtarın bu kabustan
üşüyorum bir örtü verin bana
haykırmak istiyorum çıkmıyor sesim
derin bir sessizlik içindeyim
neden heryer karanlık
Olsun ben beklerim sizi
biliyorum ki geleceksiniz
benim kadar sizde seversiniz beni
bende unutmazdım
sizde unutmayın beni
ağlamak istesemde akmıyor gözyaşım
Hiç dermanım yok
kalkamıyorum yerimden
üstelik çok dar ve karanlık burası
uykudamıyım bilmiyorum
neden heryer karanlık
ne yazıyor o mermer taşında
bir tarih ve bir isim birde ruhuna fatiha
Anlıyorum inanamazsamda
yanlızlığa yelken açmışım
Bir hayatı geride bırakarak
sevdiklerimden uzakta
yeni bir ufka doğru açılmışım
bu karanlık korkutmuyor artık beni
her gecenin sonu gibi gelecek aydınlık
sonsuzluğun başındayım
Ölümün kucağındayım
şimdi heryer zifiri karanlık
