Biliyorum hayatın bir çok zorlukları var bizim için ve bu zorluklar engelli oluşumuzdan kaynaklananları da var mutlaka .İnsanlar ,tavırlar, zorluklar ,kendi psikoljimiz ve engelimize göre birçok problem.Ben ortopedik engelli oldugum için kendi sorunlarımla başlayayım.Merdivenler evet en zoru merdivenler onlara karşı hem psikolojik hem de maddesel bi savaş içindeyim .Maddesel dediğim bildiğiniz gibi onlara çıkamamak .Ama asıl önemli olan psikolojik ,onlarla karşı savaşıp kaybetmek zorunda olmak .Bir zorluk karşısında vazgeçmek insanın kendine olan güvenini yavaş yavaş yitirmesine sebep olur.En azından ben de öyle o yüzden vazgeçmek istemem onlarla savaşırım tabi elimden geldiği kadar bi yerden sonra gene vazgecerim. Bazı şeylerin bize karşı üstünlğünü kabul etmekteyim merdiven gibi ama herşeyi kabullenirsem hayat yaşanmaz olurdu.Bu yüzden merdivenleri de aşmanın yolunu buldum ailemden veya arkadaşlarımdan yardım istemek .Ama hala piskoljik etkisi devam etmekte merdivenlerin.Ama onları bi şekilde de olsa halletmenin de çok yardımı oldu.Ve bunlar benzeri maddesel problemler var .Ama bence bunların maddesel yüzünden çok piskolojik veya duygusal yüzü önemli bugün bi merdiveni çıkamamak hayatımdaki bazı şeyleri bile boşlamama neden olurdu.Eğer onlara karşı savaşımdan vazgeçseydim bugün istediğim bölümde okuyomaz olurdum daha da önemlisi kerdeşim dediğim insanlarla arkadaşlarımla yani birlikte olamazdım hayatı dolu dolu yaşamama biçok engel çıkardı o zaman.Bütün gün evde oturmak zorunda kalıp sıradan televizyon hayatı yaşardım heralde.İnsanlarla iletişim kuramaz onlarla iletişim kuramadığım için de korkardım onlara yaklaşırken.Bu yüzden agresif ve sosyal açıdan büyük yetersizliklerle dolu olurdum.Bir birey olarak kendine güvensiz ve geçimsiz biri olur çıkardım ve bunu sonuçları da daha fazla yanlızlık olurdu.Diyeceksiniz ya sen de bi merdivenden neler çıkardın ama oturup düşündügünüzde bunların mantıklı oldugunu siz de göreceksiniz.Yani bu merdiven olayının maddesel boyutu çok önemli değil ben insanlardan yardım alarak halletmeyi seçiyorum insanlardan derken ailem ve arkadaşlarımdan sadece ...
Asıl önemli olan kısında bu vazgeçmemek ben vazgeçmedim bi şekilde bu savaşı kazandım ve hayatıma devam ettim.Eğer savaşı kazanamasaydım yukardaki anlattığım gibi biri olmamın dışında şu anda sahip olduğum bir çok nimetten de yararlanamazdım.Okula gidemezdim , basketbol oynayamazdım bir çok keyfi yaşayamazdım.Ve bunu yaptığım için de ALLAH'a şükrediyorum.Gelelim yazıyı yazma konuma benim tavsiyem siz de vazgeçmeyin zorluklar üstünüze gelmeye devam ettiğin de onlarla savaşın ki hayatınızı yaşayabilesiniz.
Şimdi diyeceksiniz ki merdiven hikayenin başı biz ne zorluklarla karşılaşıyoruz .Elbette ben de sizin zorluklarınızı yaşıyorum ve bunlarla mücadele etmenin cansız bi varlıkla mücadele etmekten daha zor olduğunu da biliyorum ama unutmayın merdiven kısmını geçemeseydik şimdi olduğumuz yerde olamazdık.Başlangıç olarak küçük görülen ama kesinlikle büyük mesafeler kateddiren bir problem.Elbette merdiven simgesel simgelediği şeyse dışarı çıkmak hayata ayak uydurmak.Bunun bizim üzerimizde büyük zorlukları olduğunu bilen ve bunları yaşayan biriyim.Benim gibi engelli insanların dışarı çıkmamak için birçok neden uydurduğunu kendimden çok iyi biliyorum.Ama asıl nedenin bahanelerle gizlendiğini de çok iyi biliyordum.Uzun bi süre dışarı çıkmak istememiştim çocukluğumda.Bunun nedenini hepimiz biliyoruz ki onlardan farklı olduğum için çocukların benle dalga geçmesiydi.Ama evde sıkıldıkça dışarı çıkmak istiyordum ama çıkmakdan bi yandan da korkuyordum gene çocuklar benle dalga geçecek diye en sonunda yapacak bişey bulamadım gene aşagıya indim gene çocuklar ordaydı onların yanına gittim gene dalga geceçeklerini düşünerek korka korka gittim ama hiçbişey söylemediler bu sefer heralde anneleri onlara kızmıştı bu yüzden beni de oyuna aldılar bu sefer beraber oynadık oynun sonunda eve çımama bile yardım ettiler.Ve bu çocuklarla bi süre sonra kardeşim oldular aramız çok iyi oldu ki hala öyle ...Gelin şimdi gene olayın iki tarafına bakalım eğer evden çıkmasaydım televizyon izleseydim eğer korkumu yenemeyecek ve o korkuyu içimde daha da büyütecektim evden çıkmaya korkan bi insan olarak yaşayacaktım.Ama onların yanına gittim ve kardeş olarak beraber büyüdük. Gene basit bi problem ve gene büyük bi etki .
Tabiki insanlar büyüyor ve değişiyor önemli ve problemler insanın çocukluğundaki gibi basit ve çözülebilir olmuyor.İnsanlar bu sefer çoğunlukla yüzünüze bakıp sakat demeselerde bu sefer ay yazık çık çık dönemi başlıyor.Bunları ben nasıl mı hallettim .Durun anlatayım .Bize acımayı düşünen insanların genelde kendine acıdığını buldum . Asıl yazık diye hayıflandığı kendisi bunu senin üzerinden kendi zayıflıklarına ve bizimkisi gibi görülmeyen engellerine yapıyor aslında bunu senin üzerinden yapıyor çünkü senin ondan zayıf olduğunu düşünüyor.Elbette değilsin ama bunu düşünmesi bile onun acınacak halde olduğunu göstermiyor mu .Elbette işin bi de söylemeyenleri var bakışlarıyla ve tavırlarıyla kendine acıyanlar onlar biraz daha küstah ve kendini bişey sanan tavırların yanında kendini kötü hissetmene daha çok yardımcı olurlar.Onlarla olan diyolaglarınızda muhakkak bi yerlerde seni beğenmediğini gösteren sözler vardır sizingibiler veya dışlanmış ifadeler kullanmayı çok severler.Bu insanlarla karşılaştığınızda kendinizi kötü hissetmeyin ay yazık diyen gibi kendini ezik ve engelini duygularında veya zekasında taşıyan birinin sözleridir onlar o yüzden sizin ondan daha iyi olduğunuz bilin.Yani onlara aldırmamayı ögrenin benim gib onlar bana çık çık yazık dediğin veya tavırlarıyla , bakışlarıyla bunu belli ettiğinde gözlerinin içine bakıp senden iyi bi hayata sahip olduğum için ALLAH'a şükürler olsun diyorum.Elbette iyi niyetlileri de vardır ama genelde dediğim gibi olur.
Zaman geçtikçe büyüdm ve en sonunda ben de aşık oldum.Benim toplum içindeki problemlerimden biri de aşktı. Aşk olmasının sebebi çocukken aştığım insanlardan dolayı insanlarla diyalog kurmayı az biraz öğrenmiş ve arkadaş edinmede sıkıntı çekmemiştim.Ama aşk sadece bi kişiye kendini yi güzel yakışıklı zeki göstermeye çalışmak bi engelli için oldukça zordu.Ki bunlardan yanlızca zeki sıfatını taşıdığım düşünüyorum o da öyle çok abartılı değil.Yani onu etkileyecek bişeyler bunlmaya çalışıyordum çünkü kendim olarak onu etkileyemeyeceğimi biliyordum ama belki çok populer liseli çocuklardan olursam daha iyi olur diye düşündüm .Ama gene olmadı ayrıca populer çocuk olma hevesim yüzünden de kendimi rezil ettiğim yanıma kar kaldı.O gün anladım ki sevgi karmaşık olduğu kadar basit eğer birinden hoşlanıyorsan ona git söyle kendin olarak eğer begeniyorsa ve seni engelinle sen olarak seviyorsa ne güzel yok sevmiyorsa da zorlama biraz acı çekersin eğer unutmak istersen bi kaç güne rahatlıkla unutursun.Yani kendini kasma sen olduğun biri seninle olmak istemiyosa bırak olmasın çünkü zaten olsa da olacak şey yanlızca sahte bi mutluluk ne sen mutlu olursun ne o .O olmadı diye de üzülme elbet biri olur bu dünyada 6 milyar insan var doğru olan da elbette seni bulur.
Neyse dostlarım bu benim hikayem sizinle paylaştım ve anlatmak istediğim temel noktaya dönecek olursak asla vazgeçmeyin sizi ne olarak görmek istediğiklerinden öte sizin kendinizi ne olarak görmek istediğiniz önemli siz kendinizi iyi yerler de görün eğitimizi alın istediğiniz alanda geliştirin kendinizi ve hayattan vazgeçmeyin
Saygı ve Sevgilerimle M.E.U.
Asıl önemli olan kısında bu vazgeçmemek ben vazgeçmedim bi şekilde bu savaşı kazandım ve hayatıma devam ettim.Eğer savaşı kazanamasaydım yukardaki anlattığım gibi biri olmamın dışında şu anda sahip olduğum bir çok nimetten de yararlanamazdım.Okula gidemezdim , basketbol oynayamazdım bir çok keyfi yaşayamazdım.Ve bunu yaptığım için de ALLAH'a şükrediyorum.Gelelim yazıyı yazma konuma benim tavsiyem siz de vazgeçmeyin zorluklar üstünüze gelmeye devam ettiğin de onlarla savaşın ki hayatınızı yaşayabilesiniz.
Şimdi diyeceksiniz ki merdiven hikayenin başı biz ne zorluklarla karşılaşıyoruz .Elbette ben de sizin zorluklarınızı yaşıyorum ve bunlarla mücadele etmenin cansız bi varlıkla mücadele etmekten daha zor olduğunu da biliyorum ama unutmayın merdiven kısmını geçemeseydik şimdi olduğumuz yerde olamazdık.Başlangıç olarak küçük görülen ama kesinlikle büyük mesafeler kateddiren bir problem.Elbette merdiven simgesel simgelediği şeyse dışarı çıkmak hayata ayak uydurmak.Bunun bizim üzerimizde büyük zorlukları olduğunu bilen ve bunları yaşayan biriyim.Benim gibi engelli insanların dışarı çıkmamak için birçok neden uydurduğunu kendimden çok iyi biliyorum.Ama asıl nedenin bahanelerle gizlendiğini de çok iyi biliyordum.Uzun bi süre dışarı çıkmak istememiştim çocukluğumda.Bunun nedenini hepimiz biliyoruz ki onlardan farklı olduğum için çocukların benle dalga geçmesiydi.Ama evde sıkıldıkça dışarı çıkmak istiyordum ama çıkmakdan bi yandan da korkuyordum gene çocuklar benle dalga geçecek diye en sonunda yapacak bişey bulamadım gene aşagıya indim gene çocuklar ordaydı onların yanına gittim gene dalga geceçeklerini düşünerek korka korka gittim ama hiçbişey söylemediler bu sefer heralde anneleri onlara kızmıştı bu yüzden beni de oyuna aldılar bu sefer beraber oynadık oynun sonunda eve çımama bile yardım ettiler.Ve bu çocuklarla bi süre sonra kardeşim oldular aramız çok iyi oldu ki hala öyle ...Gelin şimdi gene olayın iki tarafına bakalım eğer evden çıkmasaydım televizyon izleseydim eğer korkumu yenemeyecek ve o korkuyu içimde daha da büyütecektim evden çıkmaya korkan bi insan olarak yaşayacaktım.Ama onların yanına gittim ve kardeş olarak beraber büyüdük. Gene basit bi problem ve gene büyük bi etki .
Tabiki insanlar büyüyor ve değişiyor önemli ve problemler insanın çocukluğundaki gibi basit ve çözülebilir olmuyor.İnsanlar bu sefer çoğunlukla yüzünüze bakıp sakat demeselerde bu sefer ay yazık çık çık dönemi başlıyor.Bunları ben nasıl mı hallettim .Durun anlatayım .Bize acımayı düşünen insanların genelde kendine acıdığını buldum . Asıl yazık diye hayıflandığı kendisi bunu senin üzerinden kendi zayıflıklarına ve bizimkisi gibi görülmeyen engellerine yapıyor aslında bunu senin üzerinden yapıyor çünkü senin ondan zayıf olduğunu düşünüyor.Elbette değilsin ama bunu düşünmesi bile onun acınacak halde olduğunu göstermiyor mu .Elbette işin bi de söylemeyenleri var bakışlarıyla ve tavırlarıyla kendine acıyanlar onlar biraz daha küstah ve kendini bişey sanan tavırların yanında kendini kötü hissetmene daha çok yardımcı olurlar.Onlarla olan diyolaglarınızda muhakkak bi yerlerde seni beğenmediğini gösteren sözler vardır sizingibiler veya dışlanmış ifadeler kullanmayı çok severler.Bu insanlarla karşılaştığınızda kendinizi kötü hissetmeyin ay yazık diyen gibi kendini ezik ve engelini duygularında veya zekasında taşıyan birinin sözleridir onlar o yüzden sizin ondan daha iyi olduğunuz bilin.Yani onlara aldırmamayı ögrenin benim gib onlar bana çık çık yazık dediğin veya tavırlarıyla , bakışlarıyla bunu belli ettiğinde gözlerinin içine bakıp senden iyi bi hayata sahip olduğum için ALLAH'a şükürler olsun diyorum.Elbette iyi niyetlileri de vardır ama genelde dediğim gibi olur.
Zaman geçtikçe büyüdm ve en sonunda ben de aşık oldum.Benim toplum içindeki problemlerimden biri de aşktı. Aşk olmasının sebebi çocukken aştığım insanlardan dolayı insanlarla diyalog kurmayı az biraz öğrenmiş ve arkadaş edinmede sıkıntı çekmemiştim.Ama aşk sadece bi kişiye kendini yi güzel yakışıklı zeki göstermeye çalışmak bi engelli için oldukça zordu.Ki bunlardan yanlızca zeki sıfatını taşıdığım düşünüyorum o da öyle çok abartılı değil.Yani onu etkileyecek bişeyler bunlmaya çalışıyordum çünkü kendim olarak onu etkileyemeyeceğimi biliyordum ama belki çok populer liseli çocuklardan olursam daha iyi olur diye düşündüm .Ama gene olmadı ayrıca populer çocuk olma hevesim yüzünden de kendimi rezil ettiğim yanıma kar kaldı.O gün anladım ki sevgi karmaşık olduğu kadar basit eğer birinden hoşlanıyorsan ona git söyle kendin olarak eğer begeniyorsa ve seni engelinle sen olarak seviyorsa ne güzel yok sevmiyorsa da zorlama biraz acı çekersin eğer unutmak istersen bi kaç güne rahatlıkla unutursun.Yani kendini kasma sen olduğun biri seninle olmak istemiyosa bırak olmasın çünkü zaten olsa da olacak şey yanlızca sahte bi mutluluk ne sen mutlu olursun ne o .O olmadı diye de üzülme elbet biri olur bu dünyada 6 milyar insan var doğru olan da elbette seni bulur.
Neyse dostlarım bu benim hikayem sizinle paylaştım ve anlatmak istediğim temel noktaya dönecek olursak asla vazgeçmeyin sizi ne olarak görmek istediğiklerinden öte sizin kendinizi ne olarak görmek istediğiniz önemli siz kendinizi iyi yerler de görün eğitimizi alın istediğiniz alanda geliştirin kendinizi ve hayattan vazgeçmeyin
Saygı ve Sevgilerimle M.E.U.
