Bende bir gülüşün kaldı

Aklımda bir gülüşün kaldı
senden bana yadigar
kınalı bir gülüş
gel onuda al
al al ki...
Keyfini süreyim hüznün kederin efkarın
masada rakım matlaşmadan
ne vakit gelsen aklıma
gözlerin menevşeleniyor düşümde
sonra
inceden bir gülüş
öyle bir hayatdan süzüp almıştımki senii
hatırlasana
cehennemler ortası desem yeridir
oysa şimdi
seni kaybedişim
beni bi başıma koyup gidişin
asıl cehennemin ta kendisi imiş yoklugun