Öyle çok şey vardı ki yapacak.. Önce üniversite bitmeli sonra güzel bir iş.. hayırlısıyla güzel bir evlilik ve düzenli bir hayat..sonra birikimlerden bir araba ve bir de ev olursa..değme keyfime..yaşarız be.. diye düşüne düşüne yürüyordu..
Bir gürültü koptu..sanki kyamet koptu.Gözlerini hastahanede açamadı. Kapanmış gözlerle bir masada taş gibi uzanmış, hareket edemeden bekiyordu. bir şey görmüyordu.tanıdık insanların sesi geliyordu kulaklarına
- vah vah..! çok gençti..
- inanamıyorum ya..! daha dün buluştuk..
- şimdi annesine ne diyeceğiz..?
- nasıl oğlun öldü diyeceğiz?
.....
Şimdi ben öldüm mü? diye panikledi..avazı çıktığı kadar bağırdı çağırdı ama duyan olmadı.
ağladı.. ağladı..
o kadar da yapacak işi vardı. idealleri,kavgası sevgisi, arzuları istekleri..simdi herşey uçtu gitti..
Allahım..! ne olur bir daha bana fırsat ver..sana iyi bir kul; iyi bir adam olayım..ne olur Allahım.!.ne olur..bir daha ...
....
Bir daha açtı gözlerini..
Doktor sevinçle:
- Bir daha açtın gözlerini hayata evladım..
bir daha yeniden doğdun ..çok uğraştık..kalbin durmuştu.. üstüne ağlıyordu dostların..ama Allah işte..öldürmeyince ölmüyor insan.
Alıntı değildir
hüseyin19