bir insan neden bu kadar aglar bilmiyorum ama gözlerimden dökülen gözyaslarının degeri ne kadar onu hiç bilmiyorum özlüyorum o eski günleri gülmeyi güldürmeyi bir çocugun sekerini alıp elinden aglarken tekrar verince gözlerindeki mutlulugu özlüyorum haykırıyorum daglara neden neden diye ama hiç bir cevap alamıyorum sadece hüzün bulutları dolasıyor tepelerimde yine gözyaslarım yagmur olup yagıyor yastıgıma kac oldu yastıgımın bu sekilde sel olup yüregimi silip götürdügü sayamadım tek sayabildigim mutluluga hasret gecen günlerin kaba sayımıydı belki bir sihirli aynaya bakıyorum arkasında mutluluk var ama degilmiş kac ayna kırıldı dagılan parcalar sadece elimi kesmekle kalmadı yüregime bir hancer gibi saplanan acıların ifadesi oldu cıktı ortaya simdi söylüyorum bir gözyasının degeri ne kadar??