1Bir Vefa Çınarı: Babam İsa Çelik - 2
[FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Babacığım İsa Çelik hastalığımın tedavisi olmadığını öğrendiğinde, 1993’te Trakya köylerinin birinde birgece karavan içinde soğuktan battaniyeye sarılır. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Ve yaşlı gözlerle şöyle dua eder:[/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]“Allah’ım!, Sen bana kaderimde engelli evlat yazdıysan, Sana söz veriyorum, ne olursa olsun, ben ona ömrüm yettiğince bakacağım, sana söz veriyorum.” [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[CENTER][B][URL="https://3.bp.blogspot.com/-dEViJw57gYc/WBSYW5PBgfI/AAAAAAAAe20/KoxhCqZ9m_AOboRwYnxLE5Jj5W8ctVViwCLcB/s1600/HPIM3394.JPG"]
[/URL]
[/CENTER]
[FONT="arial" ]Bu yazıda, çocuğu engelli oldu diye eşini ve engelli evladını bırakıp giden pekçok baba! ların olduğu günümüzde, engelli evladına ömrünü adayan vefakar garip babacığımın hayatındandan kesitler paylaşmak istiyorum izninizle… [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[CENTER]
[/CENTER]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Bu yazı dizisi dört bölümdür. Sıkılmadan okuyasınız diye dört kısma ayırdık. [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=red][FONT="arial" ]2. BÖLÜM: [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=red][FONT="arial" ]BURUK ACI[/FONT][/COLOR][/B][B][COLOR=red][FONT="arial" ][/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=red][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Nişanlanmışlar. Babam, içinde bir sevinçle tekrar askere dönmüş. Yaşayacağı acıdan habersiz... Henüz bir işi de yokmuş ama nasılsa rızkı veren Allah değil miydi?[/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Babamın Malatya’da tezkeresine bir gün kala, köyünde bir kaza ile adını aldığım onbeş yaşındaki kardeşi Celȃl (amcam) vefat etmiş. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]O gün babamın hemşehrisi bir asker arkadaşı izinden dönmüş. Acı haberi duymuş ama söyleyememiş. Çünkü babam ertesi gün tezkeresini alacakmış. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Akşam bütün arkadaşları veda bahanesiyle kantinde toplanmışlar, hepberaber sohbet edip çay içmişler. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Bütün arkadaşlarının aslında haberi varmış ama söyleyememişler. Hatta kaç kardeşsiniz falan diye soruyorlarmış ama babam tezkere sevinciyle olayın farkına varamamış. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Ertesi gün başka bir hemşehrisi ile aynı saatte tezkere alacaklarmış. Durumu öğrenen komutanı hemşehrisi o askere: “ İsa'yı evine kadar yalnız bırakma oğlum” demiş. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]1970 yılında babam ve arkadaşı Malatya’dan memleketimiz Ereğli’ye dönerler. Otogardan evlerine gitmek için bir faytona binmişler. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Arkadaşı yolda bende size gelmek istiyorum diye üstelemiş. Babam anlam verememiş, ama olur demiş. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[CENTER]
[/CENTER]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Eve yaklaşırlarken yol boyu hep tanıdıklara rastlarlar. Babam hayırdır nereye gidiyorsunuz diye sorunca amcası: “Oğlum size gidiyoruz, askerden döndün ya... “ [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Eve geldiklerinde ise, toplanan kalabalığın kendisini karşılamaya geldiğini sanacak kadar temiz kalplidir babacığım. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Eve girdiğinde bakıyor ki, herkes hüzünlü. Annesine koşuyor bakıyor, o ağlıyor. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Babam bir ölüm olabileceğini düşünüyor. Ağlamaya başlıyor. Acaba Topal ebe mi ölmüştü? [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Odalar arası koşturuyor. Topal ebeyi gözyaşlarını başörtüsüne silirken görüyor. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Söyleyin ne oldu, kim, kim derken bir komşu teyze: [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]“Ese’m Celȃl’i kaybettik” dediği anda dizlerinin dermanı gidiyor. Celaliiiiimm diye ağlayarak yere düşüyor... [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[CENTER][B][URL="https://1.bp.blogspot.com/-7Hj8-gyqYkE/WBSbILIiCSI/AAAAAAAAe3I/HcsgitLL6z8Be3EHKeRJyDsYRRYCsp5awCLcB/s1600/inshallah_x1pN1mp8dKYgTGCnyhAvVxueLWCexELvHprstzgkBiHlTz57tZoW-WEPW5k314dtuLFNoXQt5NgU5S1Ne7FLMUnQ2EeKdqjYlvjwra-BHFTt7U.jpg"]
[/URL]
[/CENTER]
[FONT="arial" ]Yürek dayanmaz bu acıya.[/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[URL="https://www.blogger.com/null"][FONT="arial"]Bir cenaze daha ve düğün ve ben doğdum[/FONT][/URL]
[FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Babamgil Celal amcamın vefatı nedeniyle bir sene nişanlı kalırlar. Tam ölümde, düğünde insan için derlerken yeni bir vefat olur. 1971 de Topal ebe, [/FONT][/COLOR][/B][COLOR=navy][FONT="arial" ]torunu Celȃl’ine ve eşi Ese'sine kavuşur. [B][/B][/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Şimdi Kavuklar köyündeki mezarlıkta Topal Meryem nine ve İsa dedem, Celȃl’i aralarına almış, üçü yanyana yatmaktadır. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Nihayet 1972 yılında babam ve annem köy düğünüyle evlenirler. O sıralarda hem aile maddi bunalımdaymış. Hem de babam hala işsizmiş. Bu esnada da annem ise bana hamiledir. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[CENTER][URL="https://1.bp.blogspot.com/-1b0i6_Vtki8/UqBG0-JtO3I/AAAAAAAATvk/H-FxPtVQHMAP-uxFtdwWNa1sNioVaxDeQCPcB/s1600/Babamannemin%2Bd%25C3%25BC%25C4%259F%25C3%25BCn%25C3%25BC.jpg"]
[/URL][/CENTER]
[FONT="arial" ]Ve 1973 yılının sıcak bir yaz günü ben dünyaya gelmişim. Aynı evde oturduğumuzdan babannemin aşırı sevgisiyle büyüdüm. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Sanırım ölen oğlunun adı olmam sebebiyle bana çok düşkündü. [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[CENTER][URL="https://1.bp.blogspot.com/-nTJm44XBdF8/UH_FQ41vkfI/AAAAAAAADKU/klI2aGCVAGcopgP2Bb7rl4zQttV39HgowCPcB/s1600/DEDEMBABANNEMBEN.JPG"]
[/URL][/CENTER]
[FONT="arial" ]Dünyada şu an yaklaşık yedi milyar insan yaşıyor. Bu insanların hiçbiri dünyaya hangi ana-babadan ve hangi ülkede geleceğini seçmediler. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Derisinin ve gözünün rengini ve de boyunun uzunluğunu seçmediler. Bunlar külli irade yani Allah’ın bize takdir ettiği kaderimizin parçalarıdır. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Alllah beni, Afrika’da bir yamyam kabilesinde, Hindistan’da öküze tapan bir babanın oğlu veya Çin’de bir heykel puta tapan bir babanın oğlu olarakta dünyaya gönderebilirdi. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Allah’a binlerce şükür, bu ülkede yaşayan milyonlar gibi hayata 1-0 önde başladım. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Allah aratmadı. Ben 1973 yılında Konya-Ereğli’de müslüman bir toplumda dünyaya gelmişim. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Tabi sadece 1-0 önde başladım hayata ama [/FONT][/COLOR][/B][I][COLOR=navy][FONT="arial" ]–bazı hocaların kabirde işi zor dedikleri- [/FONT][/COLOR][/I][B][COLOR=navy][FONT="arial" ]benimki takidi müslümanlıktı, ancak 2003’te tahkiki iman yolculuğuna başladım. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Ailenin ilk çocuğuyum. Bir erkek ve bir de kız kardeşim vardır. Üç kardeşiz. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Babam o yıllarda işsizmiş. Benim doğduğum günü anlatırken hala mahcubiyet duyuyor. Hastanede hemşire doğumdan çıkıp babama geliyor. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Oğlu olduğunun müjdesini verdiğini anlatırken durgunlaşıyor. (Eskiden ancak doğumla cinsiyet anlaşılıyordu.)[/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]“Cebimde hiç param yoktu. Oysa bir bahşiş vermeyi çok istemiştim” diyor. Ailenin fakirlik döneminde doğmuşum. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Evlendikten sonra babannem ölene kadar Ereğli’de dedemlerin evinde yaşamışlar. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Ben o yılları az hatırlıyorum. Annem o günleri anlatırken şöyle dedi: [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]“Senin altına bağlayacak bez bulamazdım. Baban o sıralar işsizdi. Çarşafları keserek bez yapmıştım.” [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=red][FONT="arial" ]2. [/FONT][/COLOR][/B][B][COLOR=red][FONT="arial" ]Bölümün sonu… Devamı yarın…[/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=red][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial"] [FONT="arial" ][/FONT][/FONT]
Celalin Penceresinden
[FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Babacığım İsa Çelik hastalığımın tedavisi olmadığını öğrendiğinde, 1993’te Trakya köylerinin birinde birgece karavan içinde soğuktan battaniyeye sarılır. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Ve yaşlı gözlerle şöyle dua eder:[/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]“Allah’ım!, Sen bana kaderimde engelli evlat yazdıysan, Sana söz veriyorum, ne olursa olsun, ben ona ömrüm yettiğince bakacağım, sana söz veriyorum.” [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[CENTER][B][URL="https://3.bp.blogspot.com/-dEViJw57gYc/WBSYW5PBgfI/AAAAAAAAe20/KoxhCqZ9m_AOboRwYnxLE5Jj5W8ctVViwCLcB/s1600/HPIM3394.JPG"]
[/CENTER]
[FONT="arial" ]Bu yazıda, çocuğu engelli oldu diye eşini ve engelli evladını bırakıp giden pekçok baba! ların olduğu günümüzde, engelli evladına ömrünü adayan vefakar garip babacığımın hayatındandan kesitler paylaşmak istiyorum izninizle… [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[CENTER]
[/CENTER]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Bu yazı dizisi dört bölümdür. Sıkılmadan okuyasınız diye dört kısma ayırdık. [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=red][FONT="arial" ]2. BÖLÜM: [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=red][FONT="arial" ]BURUK ACI[/FONT][/COLOR][/B][B][COLOR=red][FONT="arial" ][/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=red][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Nişanlanmışlar. Babam, içinde bir sevinçle tekrar askere dönmüş. Yaşayacağı acıdan habersiz... Henüz bir işi de yokmuş ama nasılsa rızkı veren Allah değil miydi?[/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Babamın Malatya’da tezkeresine bir gün kala, köyünde bir kaza ile adını aldığım onbeş yaşındaki kardeşi Celȃl (amcam) vefat etmiş. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]O gün babamın hemşehrisi bir asker arkadaşı izinden dönmüş. Acı haberi duymuş ama söyleyememiş. Çünkü babam ertesi gün tezkeresini alacakmış. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Akşam bütün arkadaşları veda bahanesiyle kantinde toplanmışlar, hepberaber sohbet edip çay içmişler. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Bütün arkadaşlarının aslında haberi varmış ama söyleyememişler. Hatta kaç kardeşsiniz falan diye soruyorlarmış ama babam tezkere sevinciyle olayın farkına varamamış. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Ertesi gün başka bir hemşehrisi ile aynı saatte tezkere alacaklarmış. Durumu öğrenen komutanı hemşehrisi o askere: “ İsa'yı evine kadar yalnız bırakma oğlum” demiş. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]1970 yılında babam ve arkadaşı Malatya’dan memleketimiz Ereğli’ye dönerler. Otogardan evlerine gitmek için bir faytona binmişler. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Arkadaşı yolda bende size gelmek istiyorum diye üstelemiş. Babam anlam verememiş, ama olur demiş. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[CENTER]
[/CENTER]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Eve yaklaşırlarken yol boyu hep tanıdıklara rastlarlar. Babam hayırdır nereye gidiyorsunuz diye sorunca amcası: “Oğlum size gidiyoruz, askerden döndün ya... “ [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Eve geldiklerinde ise, toplanan kalabalığın kendisini karşılamaya geldiğini sanacak kadar temiz kalplidir babacığım. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Eve girdiğinde bakıyor ki, herkes hüzünlü. Annesine koşuyor bakıyor, o ağlıyor. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Babam bir ölüm olabileceğini düşünüyor. Ağlamaya başlıyor. Acaba Topal ebe mi ölmüştü? [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Odalar arası koşturuyor. Topal ebeyi gözyaşlarını başörtüsüne silirken görüyor. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Söyleyin ne oldu, kim, kim derken bir komşu teyze: [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]“Ese’m Celȃl’i kaybettik” dediği anda dizlerinin dermanı gidiyor. Celaliiiiimm diye ağlayarak yere düşüyor... [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[CENTER][B][URL="https://1.bp.blogspot.com/-7Hj8-gyqYkE/WBSbILIiCSI/AAAAAAAAe3I/HcsgitLL6z8Be3EHKeRJyDsYRRYCsp5awCLcB/s1600/inshallah_x1pN1mp8dKYgTGCnyhAvVxueLWCexELvHprstzgkBiHlTz57tZoW-WEPW5k314dtuLFNoXQt5NgU5S1Ne7FLMUnQ2EeKdqjYlvjwra-BHFTt7U.jpg"]
[/CENTER]
[FONT="arial" ]Yürek dayanmaz bu acıya.[/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[URL="https://www.blogger.com/null"][FONT="arial"]Bir cenaze daha ve düğün ve ben doğdum[/FONT][/URL]
[FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Babamgil Celal amcamın vefatı nedeniyle bir sene nişanlı kalırlar. Tam ölümde, düğünde insan için derlerken yeni bir vefat olur. 1971 de Topal ebe, [/FONT][/COLOR][/B][COLOR=navy][FONT="arial" ]torunu Celȃl’ine ve eşi Ese'sine kavuşur. [B][/B][/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Şimdi Kavuklar köyündeki mezarlıkta Topal Meryem nine ve İsa dedem, Celȃl’i aralarına almış, üçü yanyana yatmaktadır. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Nihayet 1972 yılında babam ve annem köy düğünüyle evlenirler. O sıralarda hem aile maddi bunalımdaymış. Hem de babam hala işsizmiş. Bu esnada da annem ise bana hamiledir. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[CENTER][URL="https://1.bp.blogspot.com/-1b0i6_Vtki8/UqBG0-JtO3I/AAAAAAAATvk/H-FxPtVQHMAP-uxFtdwWNa1sNioVaxDeQCPcB/s1600/Babamannemin%2Bd%25C3%25BC%25C4%259F%25C3%25BCn%25C3%25BC.jpg"]
[FONT="arial" ]Ve 1973 yılının sıcak bir yaz günü ben dünyaya gelmişim. Aynı evde oturduğumuzdan babannemin aşırı sevgisiyle büyüdüm. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Sanırım ölen oğlunun adı olmam sebebiyle bana çok düşkündü. [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[CENTER][URL="https://1.bp.blogspot.com/-nTJm44XBdF8/UH_FQ41vkfI/AAAAAAAADKU/klI2aGCVAGcopgP2Bb7rl4zQttV39HgowCPcB/s1600/DEDEMBABANNEMBEN.JPG"]
[FONT="arial" ]Dünyada şu an yaklaşık yedi milyar insan yaşıyor. Bu insanların hiçbiri dünyaya hangi ana-babadan ve hangi ülkede geleceğini seçmediler. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Derisinin ve gözünün rengini ve de boyunun uzunluğunu seçmediler. Bunlar külli irade yani Allah’ın bize takdir ettiği kaderimizin parçalarıdır. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Alllah beni, Afrika’da bir yamyam kabilesinde, Hindistan’da öküze tapan bir babanın oğlu veya Çin’de bir heykel puta tapan bir babanın oğlu olarakta dünyaya gönderebilirdi. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Allah’a binlerce şükür, bu ülkede yaşayan milyonlar gibi hayata 1-0 önde başladım. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Allah aratmadı. Ben 1973 yılında Konya-Ereğli’de müslüman bir toplumda dünyaya gelmişim. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Tabi sadece 1-0 önde başladım hayata ama [/FONT][/COLOR][/B][I][COLOR=navy][FONT="arial" ]–bazı hocaların kabirde işi zor dedikleri- [/FONT][/COLOR][/I][B][COLOR=navy][FONT="arial" ]benimki takidi müslümanlıktı, ancak 2003’te tahkiki iman yolculuğuna başladım. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]Ailenin ilk çocuğuyum. Bir erkek ve bir de kız kardeşim vardır. Üç kardeşiz. [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Babam o yıllarda işsizmiş. Benim doğduğum günü anlatırken hala mahcubiyet duyuyor. Hastanede hemşire doğumdan çıkıp babama geliyor. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Oğlu olduğunun müjdesini verdiğini anlatırken durgunlaşıyor. (Eskiden ancak doğumla cinsiyet anlaşılıyordu.)[/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]“Cebimde hiç param yoktu. Oysa bir bahşiş vermeyi çok istemiştim” diyor. Ailenin fakirlik döneminde doğmuşum. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Evlendikten sonra babannem ölene kadar Ereğli’de dedemlerin evinde yaşamışlar. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ]Ben o yılları az hatırlıyorum. Annem o günleri anlatırken şöyle dedi: [/FONT][/COLOR]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ]“Senin altına bağlayacak bez bulamazdım. Baban o sıralar işsizdi. Çarşafları keserek bez yapmıştım.” [/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR]
[B][COLOR=red][FONT="arial" ]2. [/FONT][/COLOR][/B][B][COLOR=red][FONT="arial" ]Bölümün sonu… Devamı yarın…[/FONT][/COLOR][/B]
[B][COLOR=red][FONT="arial" ] [/FONT][/COLOR][/B]
[COLOR=navy][FONT="arial"] [FONT="arial" ][/FONT][/FONT]
Celalin Penceresinden
