Bir yaprak daha veriyorum sana ey geçmişim.
Ömür ağacımın dallarından birinin daha yaprakları tükendi. Bu gün 365. yaprak yere düşüyor. Çevreme bakıyorum da ne çok yaprak dökülmüş bazıları yeşil hala, bazıları sararıp solmuş. Ne çok yaprak var etrafımda. Kimisi aşkın kırmızılığı, kimi sevginin masum beyazı, bir çoğu ayrılığın sarılığına bürünmüş, çocukluğumun en canlı renklerini taşıyor bazıları. Bazıları çektiğim acılardan simsiyah çürümüş. Ama hepsi benim yapraklarım ve hayat ağacımın kökleri bu yapraklardan aldığı renklerle besleniyor. Kendine yeni bir renk belirliyor.
Diliyorum ki ömür yapraklarımızdan alarak oluşturduğumuz ömrümüzün rengi hep yeşil yemyeşil kalsın.
Ömür ağacımın dallarından birinin daha yaprakları tükendi. Bu gün 365. yaprak yere düşüyor. Çevreme bakıyorum da ne çok yaprak dökülmüş bazıları yeşil hala, bazıları sararıp solmuş. Ne çok yaprak var etrafımda. Kimisi aşkın kırmızılığı, kimi sevginin masum beyazı, bir çoğu ayrılığın sarılığına bürünmüş, çocukluğumun en canlı renklerini taşıyor bazıları. Bazıları çektiğim acılardan simsiyah çürümüş. Ama hepsi benim yapraklarım ve hayat ağacımın kökleri bu yapraklardan aldığı renklerle besleniyor. Kendine yeni bir renk belirliyor.
Diliyorum ki ömür yapraklarımızdan alarak oluşturduğumuz ömrümüzün rengi hep yeşil yemyeşil kalsın.