Abilerim, ablalarım merhaba. Ben 23 yaşındayım. Ortopedik olarak rahatsızım ve doktorlar ameliyat etmiyor. Her doktor birbirine yönlendiriyor. Ameliyat ile düzelmeme durumu, daha kötü olma durumu varmış. Ortopedik rahatsızlıklarım şunlar;
İleri derece düz taban
Hallux valgus
Çekiç parmak deformitesi
Metatars düşüklüğü
Bu rahatsızlıklar yüzünden uzun süre ayakta duramıyor, uzun süre yürüyemiyorum. Çarşıya gidip market, manav alışverişi yaptığım zaman ayaklarımın üzerine basamıyor hale geliyorum.
Ek olarak psikiyatri polikiniğinde 2 sene tedavi gördüm. Hem devlet hastanesine, hem özel klinik doktoruna gittim. Özel klinik doktoru bana Borderline tanısı koydu. Devlet hastanesi doktoru ise depresif atak tanısı koydu. 2 yıl ilaç kullandım ama sonradan bıraktım.
En son masa başı bir iş buldum ve benden sağlık raporu istendi sağlam olduğuma dair. Devlet hastanesinde heyete girdim. Psikiyatri doktoru sağlam veremem, kullandığın ilaçlar çok ciddi ilaçlar dedi. Bende özel klinik doktoruma gidip yalvar yakar iyileştiğime, çalışabileceğime dair rapor aldım ve o raporu devlet hastanesine verdim. Psikiyatri doktoru o raporu görünce onay verdi fakat yılda 1 defa kontrol uyarısı yazdı. Sonra da aldığım rapor, emekler boşa gitti ve işe alınmadım
Şuan evdeyim ve herkes rapor al diyor. Abilerim, ablalarım ben şuan hastaneye başvuru yapsam % de kaç oranında rapor alırım. Psikiyatri den rapor alırsam iş bulmam çok zor olurmuş. Ne memur, ne özel sektör personeli olarak işe alınmazmışım. Sadece ortopedi %40 rapor verir mi? Hayatımda sözde beni seven, çok seven birisi var ve yine aynı şekilde beni oğlu, evladı gibi seven annesi var fakat zerre faydaları yok. Adı sevgi yani. Hani şu ağızlara sakız olan sevgi sözcükleri (seni seviyorum) dışında bir şey görmedim. Tek başıma çabalıyorum. Zaten hayatımı yoluna koyduğum anda düzenimi kurup evleneceğim. Ama beni hakeden, acıma ortak olan biriyle. Beni üzmeyen, hep dağ gibi arkamda olan biriyle. Daima yanımda olan, tırnağım kırılsa içi yanacak biriyle. Ve yine beni harbi sevecek, sahiplenecek bir ailenin kızıyla. Zaten şu yazdığım metin kalsın burada. Bir gün her şey yoluna girince sevdiğim kadına, eşime ve belki çocuklarıma gösterip ben bu sorunları yaşadım, bu yollardan geçtim derim. 5 para etmeyen insanların hayatında öyle kızlar var ki. Cesur, girişken, sevgi dolu. Böyle kadın deyip geçmek ayıp olur. İşte böyle birisi çıkmadı karşıma. Belki böyle güçlü birisi olsaydı arkamda şimdi çok yok katetmiştik beraber. Ama her konuda adaletsizlik oldugu için aşk olayının adaletini ölçmeyeceğim bile.
Bu durumdan nasıl çıkacağım bir fikrim yok. Bana yol gösterirseniz çok sevinirim değerli, kıymetli büyüklerim.
İleri derece düz taban
Hallux valgus
Çekiç parmak deformitesi
Metatars düşüklüğü
Bu rahatsızlıklar yüzünden uzun süre ayakta duramıyor, uzun süre yürüyemiyorum. Çarşıya gidip market, manav alışverişi yaptığım zaman ayaklarımın üzerine basamıyor hale geliyorum.
Ek olarak psikiyatri polikiniğinde 2 sene tedavi gördüm. Hem devlet hastanesine, hem özel klinik doktoruna gittim. Özel klinik doktoru bana Borderline tanısı koydu. Devlet hastanesi doktoru ise depresif atak tanısı koydu. 2 yıl ilaç kullandım ama sonradan bıraktım.
En son masa başı bir iş buldum ve benden sağlık raporu istendi sağlam olduğuma dair. Devlet hastanesinde heyete girdim. Psikiyatri doktoru sağlam veremem, kullandığın ilaçlar çok ciddi ilaçlar dedi. Bende özel klinik doktoruma gidip yalvar yakar iyileştiğime, çalışabileceğime dair rapor aldım ve o raporu devlet hastanesine verdim. Psikiyatri doktoru o raporu görünce onay verdi fakat yılda 1 defa kontrol uyarısı yazdı. Sonra da aldığım rapor, emekler boşa gitti ve işe alınmadım
Şuan evdeyim ve herkes rapor al diyor. Abilerim, ablalarım ben şuan hastaneye başvuru yapsam % de kaç oranında rapor alırım. Psikiyatri den rapor alırsam iş bulmam çok zor olurmuş. Ne memur, ne özel sektör personeli olarak işe alınmazmışım. Sadece ortopedi %40 rapor verir mi? Hayatımda sözde beni seven, çok seven birisi var ve yine aynı şekilde beni oğlu, evladı gibi seven annesi var fakat zerre faydaları yok. Adı sevgi yani. Hani şu ağızlara sakız olan sevgi sözcükleri (seni seviyorum) dışında bir şey görmedim. Tek başıma çabalıyorum. Zaten hayatımı yoluna koyduğum anda düzenimi kurup evleneceğim. Ama beni hakeden, acıma ortak olan biriyle. Beni üzmeyen, hep dağ gibi arkamda olan biriyle. Daima yanımda olan, tırnağım kırılsa içi yanacak biriyle. Ve yine beni harbi sevecek, sahiplenecek bir ailenin kızıyla. Zaten şu yazdığım metin kalsın burada. Bir gün her şey yoluna girince sevdiğim kadına, eşime ve belki çocuklarıma gösterip ben bu sorunları yaşadım, bu yollardan geçtim derim. 5 para etmeyen insanların hayatında öyle kızlar var ki. Cesur, girişken, sevgi dolu. Böyle kadın deyip geçmek ayıp olur. İşte böyle birisi çıkmadı karşıma. Belki böyle güçlü birisi olsaydı arkamda şimdi çok yok katetmiştik beraber. Ama her konuda adaletsizlik oldugu için aşk olayının adaletini ölçmeyeceğim bile.
Bu durumdan nasıl çıkacağım bir fikrim yok. Bana yol gösterirseniz çok sevinirim değerli, kıymetli büyüklerim.
Bu yola girmeye şimdilik gerek yok öyleyse.Cevabınız için Teşekkür ediyorum.
