Karar verebilmek ne kadar da zormuş. Oysaki öncelerde beni mutlu eden ne olursa bilirdim. Mesela ya çikolata ya park mı diye sorulsa, parka gidelim derdim. Uslu durursan çikolata alırım denirdi mesela. Park dediğimde kaybettiğim çikolatam uslu durmam sonucunda bana gelirdi bilirdim. Ya şimdi bakıyorum da birşeyi seçerek diğerini kaybediyorum. Büyümek böle bişeymiş. Uslu durdum bile diyemiyorum.
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
