Ramazan da kızım anneannesiyle diyarbakıra gitmişti.sülalede din ramazanda aktif yaşanır.teravihe gidenlerle kızımda gitmiş.camide başını örtmüş,bir kaç dua öğrenmiş.bunun yanında hiç alakası olmayan şeylerde öğrenmiş.daha 8 yaşı yeni bitirdi.bu güne kadar bu konulardan hiç bişi sözetmedim,konuşmadık.belki kızım sorsa düşüncelerimi anlatırdım.buna rağmen dıştan bişiler öğrenmiş.kulaktan dolma gerçeğe dayanmayan bişiler duyduğunu görünce oldukça düşündüm.çocuklara din nasıl anlatılmalıydı?ben hep şöle düşünmüştüm.din konusuda dahil kendi düşüncelerimi kızıma anlatıp onu yönlendirmemeliydim.nasılsa zamanı gelince merak edicek ve araştıracaktı.böylece kendi istediğini seçme şansı olacaktı(seçmeyebilirdide).onun inancına karışmak ,yönlendirmek hiç istemedim.zaten onu birey olarak görüyorsam buna hakkımın olmadığınıda biliyorum.ama malesef anneanneler,babanneler,öğretmenler,arkadaşları(ailelerinden öğrendiklerini),kısaca dış etkenler sizden önce davranıp yalan yanlış şeyleri anlatmakta gecikmiyorlar.panik oldum bir an.sonra ezberlediği sureyi dinlememi istedi,dinledim.bize dua edişini izledim.kuranı açtık ezberlediği surelerin anlamını okuduk vs vs.paniğim geçti biraz.çünki biliyorumki çocuğunuzda olsa hayatı deneme yanılma yoluyla öğrenicek,kendinizi yırtsanızda onun seçimlerine müdahale edemezsiniz.yine biliyorumki her insana akletme ve düşünme yetisi verilmiş.illaki kendi doğrusunu bulucaktır.benim ona verebileceğim tek şey sevgi..........evet.anne baba olarak çocuklara nasıl bir eğitim vermeliyiz,yada vermemelimiyiz?
