Çok sinirli biriyim, ilaçlar sakinleştirmiyor!

Cipralex 20mg , risperdal 3mg, akineton kullanıyorum

Sürekli sinirliyim kimseyi sevmiyorum istemiyorum ve Özellikle insan içine çıkınca patlayacak gibi oluyorum

Geçen muayenede doktoruma sinirleniyorum hemen dedim o da bana sinirı gecircek ilacimiz yok demisti

@aşkdenizi,

E o zaman ben neden ilaç kullanıyorum
Bi işe yaramıyormuş ki
Major depresyon ve atipik psikoz teşhisi koymuş , verdiği ilaçlar da bi işe yaramıyor

Yine doktorunuza danışın benim doktorum öyle dedi .
Ne kadar doğru bilemem ..
Geçer insaallah sıkıntınız

İnsanlara kötü duusncele benden hissediyorum bence bu hastalıkla alakalı diye düşünüyorum
Sokağa çıkınca iyi duygularla cikiyorum sokaktaki insanlar enerjimi degitiryor resmen

Bazı insanlar üzüntü ile bazı insanlar depresyonu öfke ile dışarı yansıtıyor, bazı insanlar da bağımlılıkla. Kin öfke nefret kıskançlık düşmanlık beyin kimyasını bozuyor ve organlarda hastalığa sebep oluyor, kana asit damlatıyorsunuz bu duygularla.

Banada oluyor ama benim öfke cabuk sönüyor şükür.

@osmangazi,

Kurtulamıyorum bu duygulardan

Doktorunuz cipralex vermiş antidepresan olarak. Uzun süredir işe yaramıyorsa söyleyin tedaviyi günceller belki.

Peygamber efendimiz sizin en güçlünüz güreşte yenen değil öfkelendiği zaman öfkesini giredendir demişti

1 akineton içtim 2 saat önce

Şu an sinirli değilim ama anksiyete/korku karışık çekingen biri gibi oldum

Kimsenin olmadığı odada yalniz yatakta yarım saat uzanıyorum hepsi geçiyor

* Hayattan alacağını alamamış (veya eksik/kusurlu yaşantıların içinde olmuş);
-bir öneceki cümlenin- gelecekte de böyle olacağı beklentisi olan,

* Mutsuz bir çocukluk geçirmiş, ve bu mutsuzluk durumu devam eden,
Ve gelecekte de bu mutsuzluğa krndini mahkum hisseden,

* Maddi imkansızlıkları olan veya gelecek için iş'ini garantiye alamamış ve biraz parayı kenarı atamamış olan; Ve bunlar için endişelenen,

* Tüm yazılanlardan da öte; HAYATA KARŞI UMUDU AZALMIŞ/AZALMAKTA OLAN HERKES biraz sinirlidir bence.

Bu çıkarımları yapmak benim haddim değil;
ve konunun profesyonelleri psikolog/psikiyatr'lardır ve bu tarz konuşmalar onlarla yapılmadır ama ülkemde hatta neredeyse dünyanın genelinde buna fırsat bulabilen çok küçük bir azınlıktır bence.

Dünyanın adil olmadığı, kimsenin hatta en yakınlarınızın bile sizi mutlu etmek gibi bir görevi olmadığı önkabulü;
ve kendinizi tanıyıp, hayatla ve insanlarla başa çıkacak stratejileri geliştirmelisiniz.
Ki bu startejiler kendinize bir iş bulup maddi özgürlüğünüzü kazanmakla; diğer insanlara bir ölçüde tahammül edebilmeyi öğrenmek ve bir çok başka beceriyi de içerir.

Okuyacağınız kitaplar, dinleyeceğiniz videolar, karşılaştığınız insanlar en iyi öğretmenleriniz olacaktır bence.

Doğrudur; toplumdan izole yaşamak çok çok zor ama;
insanları sevmek veya onların sizi sevmesi gibi bir zorunluluk da yoktur bence.
Mesele ölçülü bir tutum alabilmek.
Konuyla ilgili olarak; Psikiyatr Engin Geçtan şöyle yazmış:
Engin Geçtan, bir kirpi örneğiyle 'İnsan Olmak' kitabında tam da şu satırlara yer veriyor:

"İnsan eskisinden çok daha fazla sayıda insanla çok daha kısa süreli, daha yüzeysel ilişkiler kurma eğilimindedir. Bu, soğuk bir günde karşılaşan bir grup kirpinin öyküsüne benzer. Kirpiler ısınabilmek için birbirlerine sokulurlar ama dikenleri birbirine batar. Birbirlerinden ayrıldıklarındaysa soğuktan rahatsız olurlar. İleri geri hareket ederek sonunda dikenlerini batırmadan birbirlerini ısıtabilecekleri en uygun uzaklığı bulurlar."

Ben de çocukluğumdan beri çok sinirliydim.
Şizofreni teşhisi alalı çok uzun yıllar oldu ve şimdi en huzurlu zamanlarımı yaşıyorum.

Değişimler bir anda olmaz, başlıktaki gibi bir sorunun basit bir çözümü ve/veya soruna iyi gelecek bir ilacı yok malesef.

Okuyun, izleyin, araya karışın, kendinizi tanımayı unutmayın.

Bol şanslar..

İnsanları ve Hayatı çok ciddiye alıyorum
Bi salamadım şöyle ne olursa olsun diye
Sanki hiç ölmeyecekmişim gibi her şeyi herkesi kafama taktım gözümde büyüttüm
Ekonomik durumum iyi çalişiyorum ama geçmişte yaşadıklarım berbat onun etkisi cok büyük bu sorunları yaşamamda

@Micro123,

Geçmiş olsun,

Online terapi yapan psikiyatr'lar var: Zaman ayırırsanız belki fayda görürsünüz?

Şu da var. Eğer öfkeleniyorsanız bunun altındaki duygu utanma, korku ya da incinme dir. Bu duyguyu fark ederseniz öfkeniz geçecektir deniliyor.

@osmangazi, Sonra da niye duygusuzsun diyorlar

Yok olmuyor ne denersem kurtulamıyorum
Bıktım bu durumdan
İnsanları düşman görmek, yanımda istememek
Üstüne gittikçe daha da deliriyorum

en çok neye sinirleniyorsun ?

@Micro123,

Bu anda iken BÜTÜN İNSANLARIN SANA BAKTIĞINI SANIYORMUSUN?

BENİM EN SEVMEDİĞİM DUYGU BU İŞTE.

@aydünyavaz,
Nasil kurtulunur ya

@aydünyavaz,
Göz teması kurmada özellikle kalabalıkta, sokakta ben de zorlanıyorum. Peki sen?

Ben sinirliyken insanların gözlerine bakarım parçalayıp yakıp yıkmak isterim

@oldboi,
Bu anda biraz sessiz ortama girmek gerekiyor. Sonra kendiliğinden geçiyor.
(BUNLAR BANA GÖRE HEP SİNİRSEL)

ÖRNEĞİN Ben bugün çok uyumuşsam eğer ertesi gün bu duyguya kapılma olasılığım çok artıyor.
(KAÇINILMAZ OLUYOR NEREDEYSE)


@osmangazi,
EN SEVEMEDİĞİM DUYGULARDAN BİRTANESİ DE BU.

ÖRNEĞİN Halk otobüsüne bindiğim zaman kendim ister istemez otobüsde kim var diye göz taraması yapıyorum nedense.

Şizofren bir gerçektir

@osmangazi,
Bi başlığımda tam buna değindim , istemsiz bi tik gibi gözümü kaçırıyorum bazen

@aydünyavaz,
Aynen kimse olmayınca bakma ihtimali olan bu duyguda azalıyor. Ama uykuya hiç dikkat etmemiştim edicem. Ha

Göz taraması yapınca gerçekte herkesin sana bakmadığını görüyorsundur. Bakan da vardır bakmayan da ama bir ortama yeni biri girince nedense ben de ona bakıyorum, etrafımdan da o kişiye bakan bakmayan oluyor.

@osmangazi,

İSTER İSTEMEZ O GÖZ TARAMASINI YAPIYORUM DOLU YADA BOŞUNA. BELKİ BU ŞEKİLDE KENDİMİ RAHATLATIYORUM

Askerlikten sonra(2007 yıllarından sonra) bazı insanları kafaya takmaya başladımdı.
O ZAMANLAR BUNU YAŞADIĞIM ZAMANLAR SANKİ ÖLÜYORDUMDU. BU BANA BÜYÜK BİR EZİYET OLUYORDU.