Kapıdan içeri girdi. Ona dönecek miyim diye bana baktı, ilgi beklediğini hissettim. Değerli olduğunu aramızdaki arkadaşlığın farklı olduğunu ona hissettirmemi bekliyordu. Özel bir şey yapmadım. “görüşemiyoruz” falan diyerek yokluğunu fark ettiğimi göstermedim. Konuşmak için bir şey söyledi, kısa bir karşılık verdim.
Neden, ona bunu çok gördüm; neden, onu merak ettiğimi, özlediğimi, sevdiğimi ya da değerli bulduğumu ifade edecek bir şey söylemedim ya da yapmadım? Analizini yapacağımız mevzu bu.
Kendi değeri ile ilgili algısında sorunları olan insanların bir kısmı bu ihtiyacı zorla karşılama yoluna gidiyor. Onlarla dengeli ilişkiler kuramıyorsunuz. Israrcı oluyorlar, çok konuşuyorlar, bir zaman sonra sizi boğmaya başlıyorlar. Bu yüzden bu tip insanlara karşı yaptığım ufak yakınlaşma hamlelerinden sonra pişman oluyorum. Benim yapacağım küçük şeylerin, onun değer ihtiyacının tatmini açısından önemli olabileceğini biliyorum fakat, bazen öyle geliyor ki sanki ona boğazımdan kan emdiriyorum fakat o, birkaç damlayla yetinmiyor, dişlerini etime daha çok geçiriyor.
Aslında nötr bir halde gelse ve bu hali başka görüşmelerimizde de yeterince sürdürebilse belki de ben kendi değerimden şüpheye düşecek, aramızdaki ilişkinin farklı olduğunu hissetmek ihtiyacını ondan fazla ben duyacağım. Çünkü o farkında değil ama benim de kendi değerimle ilgili algım, problemsiz değil. Allahtan zayıflıklarımı fazla hissettirmiyorum.
Neden, ona bunu çok gördüm; neden, onu merak ettiğimi, özlediğimi, sevdiğimi ya da değerli bulduğumu ifade edecek bir şey söylemedim ya da yapmadım? Analizini yapacağımız mevzu bu.
Kendi değeri ile ilgili algısında sorunları olan insanların bir kısmı bu ihtiyacı zorla karşılama yoluna gidiyor. Onlarla dengeli ilişkiler kuramıyorsunuz. Israrcı oluyorlar, çok konuşuyorlar, bir zaman sonra sizi boğmaya başlıyorlar. Bu yüzden bu tip insanlara karşı yaptığım ufak yakınlaşma hamlelerinden sonra pişman oluyorum. Benim yapacağım küçük şeylerin, onun değer ihtiyacının tatmini açısından önemli olabileceğini biliyorum fakat, bazen öyle geliyor ki sanki ona boğazımdan kan emdiriyorum fakat o, birkaç damlayla yetinmiyor, dişlerini etime daha çok geçiriyor.
Aslında nötr bir halde gelse ve bu hali başka görüşmelerimizde de yeterince sürdürebilse belki de ben kendi değerimden şüpheye düşecek, aramızdaki ilişkinin farklı olduğunu hissetmek ihtiyacını ondan fazla ben duyacağım. Çünkü o farkında değil ama benim de kendi değerimle ilgili algım, problemsiz değil. Allahtan zayıflıklarımı fazla hissettirmiyorum.