hayatımızdaki eski şeyleri atmakta zorlanırız.eski takılar eski çatlamış tabaklar,kullanmadığımız bir sürü giysiler ,modası geçmiş çantalar,özel misafirler için sakladığımız kullanmaya kıyamadığımız bir sürü porselenler vitrin bekçisi kadehler.kırkta yılda bir misafir gelecek oturacakta diye salonlara hapsettiğimiz ve hizmetçiliğini yaptığımız mobilyalar ve zihnimizden atamadığımız anılar.tıpkı bir eskici dükkanı gibiyiz.bir sürü kalabalık ve gereksiz şeyler içinde enerji akışımız kısıtlanıyor.eskici dükkanıyızya ne ararsan var tabularda dahil.bizi rahatsız eden bir kalabalıkla yaşıyoruz.oysa bir atabilsek o yükü bir dağıtabilsek .alabildiğine özgürleşicez.
