[garraro] Kaybettiklerimiz ve kazandıklarımız

KAYBETTİKLERİMİZ VE KAZANDIKLARIMIZ
[FONT=&quot]�[/FONT]Eğer fakirlik,hastalık ve ölüm olmasaydı ,ademoğlunun kibrinin şiddetinden başı eğilmez olurdu[FONT=&quot]�[/FONT](Hasen-ul Basri)
İnsanoğlu dünyaya geldiği andan itibaren bir şeylerini kaybetmeye başlar.Kaybettiği şeyler bazen en çok sevdiği insanlar bazen en çok sevdiği eşyalar bazen de uzuvları olabilir.
Bir düşünsenize insan doğduğu anda hemen en çok sevdiği yeri [FONT=&quot]�[/FONT]anne karnını [FONT=&quot]�[/FONT] kaybeder.Ve artık bu kaybetme olayı yaş ilerledikçe devam eder.Okullar biter arkadaşlarını kaybeder zaman geçer annesini babasını kardeşlerini kaybeder.
Aslında bu kaybedişlerin tümü birer kazançtır,kazanmasını bilene.Biz her ne kadar bir şeyleri kaybettik desek de aslında belki bilemediğimiz anlayamadığımız çok daha güzel şeyleri kazanmış oluruz.Her şeyi madde alemine dayandıranlar elbette çok şeyler kaybedecekler ve hiçbir kazançları olmayacaktır.Ama kaybettiklerimize biraz da manevi yönden bakarsak aslında çok daha kazançlı çıktığımız kesindir.
Elim bir trafik kazası sonucu bacaklarımı ve dahasını kaybettim.Bacaklarım yerinde duruyor ama artık görevlerini yerine getiremiyorlar.Kısacası Omurilik Felci oldum.Bir düşünsenize 28 yaşında genç,dinamik ve azimli bir insan yürüme yeteneğini ve dahasını kaybediyor.Artık eskisi gibi işine gidemiyor arkadaşlarıyla gezemiyor belki kendi ihtiyaçlarını kendisi karşılayamıyor.Ne kadar büyük bir kayıp değil mi?
Ama aslında bu bir kayıp mıdır yoksa kazanç mıdır?Hemen cevaplayayım büyük bir kazançtır.Niye mi?Çünkü mülkün sahibi malikinde dilediği gibi tasarruf ediyor.Bu beden bize bir emanet olduğunu göre asıl sahibi de mülkünü dilediği gibi kullanıyor.
Cenab-ı Hak bir kulu hastalandığı zaman o kuluna iki melek gönderirmiş.Gidin bakın bakalım bu kulum ne diyor diye.Melekler bu hasta kulun yanına gelirlermiş ve bakarlarmış bu kul ne diyor diye.Eğer kul Elhamdülillah diyorsa bunu Cenab-ı Hak[FONT=&quot]�[/FONT]ka bildirirlermiş.Cenab-ı Hak da eğer bu hasta kulumu hastalığından ötürü öldürürsem onu cennetime koyacağım,yok eğer öldürmezsem onun etini daha hayırlı etle kanını da daha hayırlı kanla değiştirip ona şifa vereceğim buyuruyor.Galiba yukarıda bahsetmeye çalıştığım işin bütün özü bu olsa gerek.
[FONT=&quot]�[/FONT]Yeryüzünde büyüklük taslayarak yürüme.Sen ne yeri yarabilir ne de dağlarla boy ölçüşebilirsin[FONT=&quot]�[/FONT](İsra 37)



AHMET TOKSAL
YUSUFELİ TÜRK EĞİTİM SEN BASIN VE DIŞ İLİŞKİLER SEKRETERİ

Hayat insana hep kazandirmaz bazende kaybettirir,kaybetmek kaderde varsa iki kelepçeyle kollari birbirinede baglasan yine kaybedersin.Çünkü kaybetmek yazilmistir kader defterine sadece bir seyler bahane,sebeb olur.

Sagligimizda aynidir saglam olunca anlayamayiz ama örnegin ayaklarimizi kaybetsek yürümenin degerini anlariz,ölümcül hasta olsak saglikli günlerin degerini anlariz ömrümüz hep keskelerle gecer,beterin beteri var deyip herseye sabretmek ve şükretmek en dogrusudur diye düşünürüz...

Hayatta birseyleri kaybetmedik birisi varmidir? yoktur cünkü dünya sınav dünyasıdır .Her zaman kaybeden varmidir? Oda yoktur.Evet kaybetmeden kiymet bilmek lazim ama kiymet bilinirkende kaybedebilir insan olanlara isyan etmemek gerekir.Sabir insana cok sey kazandirir.

Dünyada kaybedenler kaybettigini ahrette bulacaktir.Buna inanmak lazim.Salih bir kul cennete girerken kolunu kaybetmisse kolunu ayagini kaybetmisse ayağını dogustan kör ise orda iki gözüde gören biri olacaktir.Yeterki rabbim herkese oraya girebilmeyi nasip etsin...