Hüzün yağıyor gecelerce yüreğime
Hasret kalmışım gel artık ey huzur gönlüme
Hani uyku, hani tebessüm nerde
Surat asıp durma ey gönül
Sen bari dur etme
Derdimi yanayım ben kime
Bu derdin damı benzemiyor hiçbirisine
Bu damdan düşmek mi
Düşeni bulup dertleşmek mi mesele
Yıllar yılları, yollar yolları kovaladı
Bense kaldım gene dertlerle
Bi o arkada ben önde
Bi ben arkada o önde
Ey keder
Bir gün bulacağım muhakkak inini
Bitecek elbet gönüldeki kuraklığın sebebi
O zaman ki görürüm belki
Çiçeklerin rengini, rüzgarın sesini, hayal perdesinin gerisini
Fayda değil ağlamak
Maksat gözyaşı kadar saf olmak
Bir nefeste hayatı, acıyı yudumlamak
Dertlerden bir an olsun arınmak
Duydun mu sen hiç
Yükü dert, gönlü hasretten acıkmak
Olsun gönlüm, buda geçer Ya Hû
Yeterki düşmesin dilinden, gönlünden Hû
Gönlün vav, imanın elif, sabrın hûşu
Korkutma ki kaçmasın gönül kuşu
Gerek ki ikrar, tasdik, tekrar
Ya Allah, Ya Hû
