Hep bir deyim olarak öğretildi bizlere. Dudaklardan öyle kolayca döküleverir ansızın, bazen de öyle zordur ki söylemek en uygun anı beklersiniz söylemek için ama o uygun an genellikle hiç gelmez. Ne olacak ki ''geçmiş olsun'' söylenir dersin kendi kendine ama beynin hükmedemez dilline. Bir umut dersin şimdi olacak lakin gözlerini gözlerinden kaçırıp kaçamak bakışlar yaparsın kulaklarını ateşböceği gibi kızarır, avuçlarının içi terlemeye başlar, dizlerinin bağı çözülmüştür bir adım bile atamazsın 
