GİTTİ
Seni nasıl yaşadım ben bilirmisin, aldığım her nefeste sen vardın. Adın vardı dilimde dua gibi, sensizliği yok saydım senin üzerine kurdum dünyamı. Şimdi gidişini izliyorum sen bildiğim her şeyin yok oluşunu. Tırnaklarımla kalbimi çizdiğimi, avuçlarımı kanattığımı, dayandığım duvarın yıkılışını izledim. Durma git arkana bile bakmadan, bakma çünkü yıkılan bir duvar değil enkazın altında ben varım, umutlarım, sabahlarım, yarınlarım içinde sen olan her şey var. Bak nasıl kanattın yüreğimi, gözlerime bak karanlığın içinde ışıksız artık, düşlerim kırgın artık, sen uzaklara yelken açtın ben kendimi avutuyorum hayallerinle.
Göğsümün tam ortasın dayanılmaz ince bir sızı, sen kokan bu evde, sen olan bu sokakta, bu şehirde sen yoksun canım yanıyor, sığamıyorum kendime, sen bile sığamadın bu yüreğe. İşte gidiyorsun, ne kokun var sen gözlerin nede nefesin. Avunuyorum resimlerdeki tebessümünle, gittiğin gibi dönersin diye aralık bıraktığım kapının ardındayım her ayak sesi çaresizliğimi, sensizliğimi yok ediyor.
Kaç kez vazgeçti bu yürek senden, geceleri gündüzlere adadı bu beden, koşulsuz bağlandım sana, her yeni gün gibi seni yeniden sevdim. Demlenmiş bu acılarla, çıkar bir yol aradım, bastırdım yüreğimdeki sevgiyi. Sevgi dilenmek değildi senden istediğim, ben yüreğimi avuçlarına bıraktım beklentisiz, sense paramparça ettin o yüreği. Gittin kanayan yaralarımı görmeden, senden sonra her gün bir parçam senle gitti…
Seni nasıl yaşadım ben bilirmisin, aldığım her nefeste sen vardın. Adın vardı dilimde dua gibi, sensizliği yok saydım senin üzerine kurdum dünyamı. Şimdi gidişini izliyorum sen bildiğim her şeyin yok oluşunu. Tırnaklarımla kalbimi çizdiğimi, avuçlarımı kanattığımı, dayandığım duvarın yıkılışını izledim. Durma git arkana bile bakmadan, bakma çünkü yıkılan bir duvar değil enkazın altında ben varım, umutlarım, sabahlarım, yarınlarım içinde sen olan her şey var. Bak nasıl kanattın yüreğimi, gözlerime bak karanlığın içinde ışıksız artık, düşlerim kırgın artık, sen uzaklara yelken açtın ben kendimi avutuyorum hayallerinle.
Göğsümün tam ortasın dayanılmaz ince bir sızı, sen kokan bu evde, sen olan bu sokakta, bu şehirde sen yoksun canım yanıyor, sığamıyorum kendime, sen bile sığamadın bu yüreğe. İşte gidiyorsun, ne kokun var sen gözlerin nede nefesin. Avunuyorum resimlerdeki tebessümünle, gittiğin gibi dönersin diye aralık bıraktığım kapının ardındayım her ayak sesi çaresizliğimi, sensizliğimi yok ediyor.
Kaç kez vazgeçti bu yürek senden, geceleri gündüzlere adadı bu beden, koşulsuz bağlandım sana, her yeni gün gibi seni yeniden sevdim. Demlenmiş bu acılarla, çıkar bir yol aradım, bastırdım yüreğimdeki sevgiyi. Sevgi dilenmek değildi senden istediğim, ben yüreğimi avuçlarına bıraktım beklentisiz, sense paramparça ettin o yüreği. Gittin kanayan yaralarımı görmeden, senden sonra her gün bir parçam senle gitti…