Biri beni çok sevdi,biri daha beni çok sevdi,birisi benim için yaşamından vazgeçti ve ben sırtımı döndüm.Sırtıma kazıdılar acılarını yüreklerinde ki acıyı civi ile bıcak ile kan akmadı.Sevmedim çünkü.Hayatım 3 madde ile sınırlıydı.Alkol,ot,ve boşluk.alkole sardım her akşam param olmadığı zmaanlar köşedeki bakkala veresiye bira yazdırırdım.Param varsa votka alırdım.İyi günümdeysem viski açardım.bültende at yarışları,iddaa bültenleriin takip ederdim.ve kumara sarardım hayatı alkolun peşinde.İş yerinde içerdim akşam eve gelir içerdim.unutmam lazımdı unutmayı seçebilmek için.Kaybettiğim zamana ağlardım elimde olamayan sebebler yüzünden.Ve bir kadın girerdi hayatıma lütfen sev beni derdi sevemezdim.ağlardı önümde sessiz kalılırlen herkesin korktuğu yalnızlığı ben severdim.Şimdi sesler geliyor dışardan bahar gelmiş yağmur döküyor tabiat ve ben balkonda elimi açmış dinliyorum.dinliyorum derken ben sağırıdm.Pardon hissediyorum dmeme gerekirdi.Ve oturmuş seyrediyorum düşen taneleri yağmurun.tıpkı kendi hayatımdan düşüşüm gibi.Oysa dışardna bakanlar için mükemmel bir hayatım var işim var okulum var dolu dolu yaşıyorum barlarda geziyor fotoğraf külüplerinde eğitim veriyor üniversite hayatı yaşıyor falan filan.Çevrem çok kalabalık ruhumsa çok yalnız.Bana kızın sövün belki tatmin olmama gereken bir hayat ama işte uzak bana herşey.Bir oyun bir roman kahramanı gibi sallıyorum kendimi hayatın önüne bir çok larınızın sahip olmadığı hayatı yaşarken birçok larınızdan daha yalnız hissediyorum nedir bu bilemedim bilmeyi öğrenemedim.Arkamda bir enkaz bıraktım bana ait olmaya çalışan insanalrın enkazı.İşte benim berbat hayatım...