merhaba arkadaşlar;
yaşamış olduğum, ilginç bir olayı detaylarıyla, siz değerli arkadaşlarımla paylaşmak istiyorum.
2 hafta önce günlerden perşenbeydi. ben herzamanki gibi yine antiramana diye evden çıkdım ve hendek ilçesine geldim. sakarya il merkezine gitmek için otabüs durağına yürürken; bir telefon geldi. arkadaşımdan çok önemli olduğunu söyledi. bana bir mail atmış. Kendisi; bende önemli değilse akşam eve dönünce bakarım arkadaşım dedim ve arkadaşım bu maili acilen oku ve cevabını yaz arkadaşım diyerek telefonu kapattı. bende ne yapacağımı düşünürken! aklıma hemen internet kafeye gitmek geldi.
şehir merkezine yakın bir mesafedeki internet kafeye gittim. görevli arkadaşa; bana bir kulaklığı sağlam bilgisayar gösterebilirmisiniz dedim. ve bana yanıt olarak arkadaşım size biz yardımcı olalım. siz bilgisayar kullanamazsınız, istediğiniz birşey varsa, biz yardım ederiz dediler. ve bende arkadaş; ben kulaklığı sağlam bir bilgisayar istedim. sizden lütfen! ben işimi hallederim. siz bana bir bilgisayar gösterebilirmisiniz dedim. tamam deyip, bir bilgisayar göslerdiler. ben bilgisayarın bulunduğu masaya oturdum. burayı masayı süresiz açarsanız; iyi olur dedim ve bilgisayarı açdırdım. hiç yanımdan ayırmadığım; filaş belleğeimi hemen cebimden çıkararak, bilgisayara takdım. herzamanki gibi kulandığımız, kendim taşına bilir yaptığım ekran okuyucusunu çalışdırdım. bu arada bilgisayarın monütörünüde kapattım. öncelikle facebook hesabıma girdim. Gelen, giden bildirimlerime ve mesajlarıma bakdım. sonra mail adresimi açdım. gelen mailerimi yavaş yavaş okudum ve nihayet; arkadaşımın ömemli olduğunu söylediği maile geldim. onuda okudum ve ctrl-r yaparak yanıtladım yazacaklarımı yazarak mail programımı kapattım.
bu arada, orada çalışan arkadaş ve orada internete gelen müşderiler, benim başıma biriktiler. Tabi, ben işime adapda olduğum için kendilerini göremedim. bilgisayarın içinde ufak bir gezinti yaptıkdan sonra, bir kaç beğendiğim müziği benim filaşıma attım. sonra güzel bir şekilde açdığım programı kapattım ve diğer oturan arkadaşlar bu programdan etkilenmesin diye filaşımı aldım. cebime koydum. burayı kapatabilirmisiniz acaba? diyerek kalktım. görevli arkadaş; arkadaşım bişey sora bilirmiyiz? biz yaklaşık yarım saattir seni ?izliyoruz bilgisayarı çok seri kulandın. biz bile nereye bastığını anlayamadık? birde monütörü kapattınız? acaba ne yaptınız? mahsuru yoksa anlatabilirmisiniz? Dedi. Tabi ki de anlatmaya çalışayım dedim ve anlatmaya başladım. ben ne mi yaptım? öncelikle sizden kulaklığı sağlam bir bilgisayar istedim. Değimli? evet dedi. bu kulaklık benim kulandığım özel programdan gelen sesleri bana ulaşdırmak için, bağzıları müzik dinler, bağzıları filim izler, bağzıları oyun oynar. sağı solu rahatsız etmeyeyim diye, takarlar. bense bu kulaklığı gözüm olsun diye taktım. nasıl yani dedi? şaşırdık arkadaşlarla beraber… ben açıklayayım izin verirseniz. bu kulaklığa ekran okuyucusu yardımıyla ses komutları geliyor. yani benim bastığım bütün tuşları bana okuyor ve türkce olarak seslendiriyor. bende bu komutlar doğrultusunda bilgisayar kulanma zevkini yaşıyorum. monitörü kapatma nedeniyse, benim gözümü yormasın diye , ışığı gözümü rahatsız ediyor. oyüzden bende monüterü kapatarak işimi yaptım dedim. peki n yaptınız? Dedi. Öncelikle; facebook sayfama girdim. orada gelen mesajlarıma ve bildirimlerime bakdım. sonra gittim mail hesabımı açdım. gelen mailerimi okudum ve cevapladım. hemen peşinden bu oturduğum bilgisayarın içerisinde ufak bir gezintiye çıkdım. bilgisayarda güzel müzikler buldum ve kendi filaşıma aldım. mahsuru yok dedim. inşallah yok. ne mahsuru olacak arkadaşım dedi. borcum ne dedim. borcunuz yo. bu seferlik bizden dedi. bende olmaz benim borcum ne lütfen borcum neyse söylermisiniz? Dedim. 1 tl dedi. 1 tl yi masaya bıraktım. Çıkarken; bilgisayarlarınız biraz yavaş, virüs taraması yapın yada format atın ancak önemli değil benim, işimi gördü teşekür ederim dedim. biz teşekür ederiz arkadaşım dedi. kafeci buradan şunu çıkardım. görme engellide olsan teknolojinin nimetlerinden sonuna kadar yararlanacaksın.
saygı ve sevgilerimle
sakaryalı yusuf durdurmuş
hayatı paylaşmak asla engel değildir. gelin birlikde yürüyelim. Bu yolda…
yaşamış olduğum, ilginç bir olayı detaylarıyla, siz değerli arkadaşlarımla paylaşmak istiyorum.
2 hafta önce günlerden perşenbeydi. ben herzamanki gibi yine antiramana diye evden çıkdım ve hendek ilçesine geldim. sakarya il merkezine gitmek için otabüs durağına yürürken; bir telefon geldi. arkadaşımdan çok önemli olduğunu söyledi. bana bir mail atmış. Kendisi; bende önemli değilse akşam eve dönünce bakarım arkadaşım dedim ve arkadaşım bu maili acilen oku ve cevabını yaz arkadaşım diyerek telefonu kapattı. bende ne yapacağımı düşünürken! aklıma hemen internet kafeye gitmek geldi.
şehir merkezine yakın bir mesafedeki internet kafeye gittim. görevli arkadaşa; bana bir kulaklığı sağlam bilgisayar gösterebilirmisiniz dedim. ve bana yanıt olarak arkadaşım size biz yardımcı olalım. siz bilgisayar kullanamazsınız, istediğiniz birşey varsa, biz yardım ederiz dediler. ve bende arkadaş; ben kulaklığı sağlam bir bilgisayar istedim. sizden lütfen! ben işimi hallederim. siz bana bir bilgisayar gösterebilirmisiniz dedim. tamam deyip, bir bilgisayar göslerdiler. ben bilgisayarın bulunduğu masaya oturdum. burayı masayı süresiz açarsanız; iyi olur dedim ve bilgisayarı açdırdım. hiç yanımdan ayırmadığım; filaş belleğeimi hemen cebimden çıkararak, bilgisayara takdım. herzamanki gibi kulandığımız, kendim taşına bilir yaptığım ekran okuyucusunu çalışdırdım. bu arada bilgisayarın monütörünüde kapattım. öncelikle facebook hesabıma girdim. Gelen, giden bildirimlerime ve mesajlarıma bakdım. sonra mail adresimi açdım. gelen mailerimi yavaş yavaş okudum ve nihayet; arkadaşımın ömemli olduğunu söylediği maile geldim. onuda okudum ve ctrl-r yaparak yanıtladım yazacaklarımı yazarak mail programımı kapattım.
bu arada, orada çalışan arkadaş ve orada internete gelen müşderiler, benim başıma biriktiler. Tabi, ben işime adapda olduğum için kendilerini göremedim. bilgisayarın içinde ufak bir gezinti yaptıkdan sonra, bir kaç beğendiğim müziği benim filaşıma attım. sonra güzel bir şekilde açdığım programı kapattım ve diğer oturan arkadaşlar bu programdan etkilenmesin diye filaşımı aldım. cebime koydum. burayı kapatabilirmisiniz acaba? diyerek kalktım. görevli arkadaş; arkadaşım bişey sora bilirmiyiz? biz yaklaşık yarım saattir seni ?izliyoruz bilgisayarı çok seri kulandın. biz bile nereye bastığını anlayamadık? birde monütörü kapattınız? acaba ne yaptınız? mahsuru yoksa anlatabilirmisiniz? Dedi. Tabi ki de anlatmaya çalışayım dedim ve anlatmaya başladım. ben ne mi yaptım? öncelikle sizden kulaklığı sağlam bir bilgisayar istedim. Değimli? evet dedi. bu kulaklık benim kulandığım özel programdan gelen sesleri bana ulaşdırmak için, bağzıları müzik dinler, bağzıları filim izler, bağzıları oyun oynar. sağı solu rahatsız etmeyeyim diye, takarlar. bense bu kulaklığı gözüm olsun diye taktım. nasıl yani dedi? şaşırdık arkadaşlarla beraber… ben açıklayayım izin verirseniz. bu kulaklığa ekran okuyucusu yardımıyla ses komutları geliyor. yani benim bastığım bütün tuşları bana okuyor ve türkce olarak seslendiriyor. bende bu komutlar doğrultusunda bilgisayar kulanma zevkini yaşıyorum. monitörü kapatma nedeniyse, benim gözümü yormasın diye , ışığı gözümü rahatsız ediyor. oyüzden bende monüterü kapatarak işimi yaptım dedim. peki n yaptınız? Dedi. Öncelikle; facebook sayfama girdim. orada gelen mesajlarıma ve bildirimlerime bakdım. sonra gittim mail hesabımı açdım. gelen mailerimi okudum ve cevapladım. hemen peşinden bu oturduğum bilgisayarın içerisinde ufak bir gezintiye çıkdım. bilgisayarda güzel müzikler buldum ve kendi filaşıma aldım. mahsuru yok dedim. inşallah yok. ne mahsuru olacak arkadaşım dedi. borcum ne dedim. borcunuz yo. bu seferlik bizden dedi. bende olmaz benim borcum ne lütfen borcum neyse söylermisiniz? Dedim. 1 tl dedi. 1 tl yi masaya bıraktım. Çıkarken; bilgisayarlarınız biraz yavaş, virüs taraması yapın yada format atın ancak önemli değil benim, işimi gördü teşekür ederim dedim. biz teşekür ederiz arkadaşım dedi. kafeci buradan şunu çıkardım. görme engellide olsan teknolojinin nimetlerinden sonuna kadar yararlanacaksın.
saygı ve sevgilerimle
sakaryalı yusuf durdurmuş
hayatı paylaşmak asla engel değildir. gelin birlikde yürüyelim. Bu yolda…
