Oyunlar oynardık, çimlere basma kaygılarımız yokken.
düşler, ufkumuzu genişletecek, geleceği şekillendirecek hayaller kurardık.
Düşünce suçu yoktu, hakim ceza indirimi yapamazdı daha
Mahallede gammazcı çocuklar vardı ama ceza ehliyetimiz yoktu henüz.
Korku, şiddet masalları dinler okurduk
Gece kararınca canlanırdı hikaye;
Gücünü konuştururduk hayallerin, ertesi güne yarıştırırdık korkuları…
Oyunlar dedik şiddeti seven, adam asmaca oynardık küçükken.
Büyüdük idamı kaldırdılar, oyunu yasakla(ya)madılar hala…
Küçüklere yasak olsa nolur?!
Ağlardık biterdi tüm cezalar.
Büyüdük, anne-baba oldu çoğu;
Ağladılar, düşündüler, çoğu taşındı hatta bu ülkeden
Cezaları hala gurbet gibi bekliyor doğdukları ülkede.
Büyümeselerdi keşke, ağlasalardı geçerdi hepsi…
Sorgulama sorunsalı yaşadım aylar süren, belki yılını doldurdu
Ben hala içine bir şey dolduramadım, fındık kabuğuna sığmadı bir türlü cevaplarım.
Gazete köşelerini, yazarlarını, manşetlerini okudum
Kitaplar, şiirler, oyunlar okudum
Çare yoktu düşünmeye
Düşündürmeye vakit yoktu belki..
Ekmeğin pahalı olduğu bir ülke ki burası;
Yıllarca bunun için çalışıyor insanlar ve düşünemiyorlar bu yüzden.
Eski, yeni, adı hatırda olmayan sevgililer çıkıyor karşıma
Hepsi yabancı şimdi.
Teni başka tenler kokuyor muhtemelen
Benim kokumun üstü kaplanmış birkaç terleme sonrası.
Bazen sorumsuz açılmış bir bayram kutlaması “alo” ve “iyi bayramlar”;
Zehir oluyor bu konuşma sonrası,
Uzatmaya kalkıyor aklın ürettiği soruları.
Çare yok büyüdük, oyunlar bitti
Dediler: “du bakalım,oyun şimdi başlıyor”.
Büyük masalarda, büyük büyük adamlar var bizi bekleyen
Uzaktan izliyorum kartlar dağıtılırken, masaya oturmaya korkuyorum ben.
Ki,
Küçükken oynadığım oyunlardan hala korkuyorum.
Sorularım var cevaplarını alamadığım.
Boyum küçük, santimetredeyim daha
metre olunca gelir aldırırım ölçüsünü.
Tek kalmasam, Doğrucu Davut’la arkadaş mı olsam?
İyi bir ikili olsak
bağırsak
çağırsak
eylemleşsek
fiilin tüm çekimlerini kullansak
üçüncü çoğulları toplasak
aralarına dalsak.
Sesimiz çıkar çok, eskisinden fazla bağırsak.
Zamanı gelince köşelerde yazdıklarımızı satsak
salonlarda oyunlarımızı oynasak
zengin olup, başkalarının hayallerini çalsak
herbişeyi unutup medya patronlarına soytarı olsak
atsak
tutsak
kendi derdimize yansak
vicdanımızı aldırsak, bi küçük operasyon geçirip
kimliğimizi taşısak
bi başka bayrağın altına
mı koşsak??
düşler, ufkumuzu genişletecek, geleceği şekillendirecek hayaller kurardık.
Düşünce suçu yoktu, hakim ceza indirimi yapamazdı daha
Mahallede gammazcı çocuklar vardı ama ceza ehliyetimiz yoktu henüz.
Korku, şiddet masalları dinler okurduk
Gece kararınca canlanırdı hikaye;
Gücünü konuştururduk hayallerin, ertesi güne yarıştırırdık korkuları…
Oyunlar dedik şiddeti seven, adam asmaca oynardık küçükken.
Büyüdük idamı kaldırdılar, oyunu yasakla(ya)madılar hala…
Küçüklere yasak olsa nolur?!
Ağlardık biterdi tüm cezalar.
Büyüdük, anne-baba oldu çoğu;
Ağladılar, düşündüler, çoğu taşındı hatta bu ülkeden
Cezaları hala gurbet gibi bekliyor doğdukları ülkede.
Büyümeselerdi keşke, ağlasalardı geçerdi hepsi…
Sorgulama sorunsalı yaşadım aylar süren, belki yılını doldurdu
Ben hala içine bir şey dolduramadım, fındık kabuğuna sığmadı bir türlü cevaplarım.
Gazete köşelerini, yazarlarını, manşetlerini okudum
Kitaplar, şiirler, oyunlar okudum
Çare yoktu düşünmeye
Düşündürmeye vakit yoktu belki..
Ekmeğin pahalı olduğu bir ülke ki burası;
Yıllarca bunun için çalışıyor insanlar ve düşünemiyorlar bu yüzden.
Eski, yeni, adı hatırda olmayan sevgililer çıkıyor karşıma
Hepsi yabancı şimdi.
Teni başka tenler kokuyor muhtemelen
Benim kokumun üstü kaplanmış birkaç terleme sonrası.
Bazen sorumsuz açılmış bir bayram kutlaması “alo” ve “iyi bayramlar”;
Zehir oluyor bu konuşma sonrası,
Uzatmaya kalkıyor aklın ürettiği soruları.
Çare yok büyüdük, oyunlar bitti
Dediler: “du bakalım,oyun şimdi başlıyor”.
Büyük masalarda, büyük büyük adamlar var bizi bekleyen
Uzaktan izliyorum kartlar dağıtılırken, masaya oturmaya korkuyorum ben.
Ki,
Küçükken oynadığım oyunlardan hala korkuyorum.
Sorularım var cevaplarını alamadığım.
Boyum küçük, santimetredeyim daha
metre olunca gelir aldırırım ölçüsünü.
Tek kalmasam, Doğrucu Davut’la arkadaş mı olsam?
İyi bir ikili olsak
bağırsak
çağırsak
eylemleşsek
fiilin tüm çekimlerini kullansak
üçüncü çoğulları toplasak
aralarına dalsak.
Sesimiz çıkar çok, eskisinden fazla bağırsak.
Zamanı gelince köşelerde yazdıklarımızı satsak
salonlarda oyunlarımızı oynasak
zengin olup, başkalarının hayallerini çalsak
herbişeyi unutup medya patronlarına soytarı olsak
atsak
tutsak
kendi derdimize yansak
vicdanımızı aldırsak, bi küçük operasyon geçirip
kimliğimizi taşısak
bi başka bayrağın altına
mı koşsak??
