Hizmet eden adam her zamanki gibi şık takım elbisesini üstüne giydi, cebine baktı keşkeler doluydu cebi, çıkardı bıraktı masanın üstüne, diğer cebine baktı istanbul vardı , konstantino diye cılız bir sesle iç geçirdi ve sen kal burda dercesine geri koydu. belkide bilerek her sabah cebinde unutuyordu istaanbulu. işe doğru gitmek üzere yola çıktı. takip edildiğini hissetti bir anda. hızlandı daha da hızlandı... halen izliyorlardı çevik bir hamle ile u donusu yaparcasına arkasına baktı . alfabemizden kopmuscasına 5 harf onu takip ediyordu . gülümsedi aralarında ikiz olanları gormek bir an unutturdu herşeyi.