Bazen haykırırcasına ağlamak istersin; böyle sıkarsın kendini ağlamak için bazı zamanlar tek başınayken.Fakat ağlayamazsın, ağlayamazsın işte. Ama öyle bir an gelir ki duyduğun bir kelime seni yerle bir etmeye yeter . Onca kalabalık olmasına rağmen ellerini sıkarsın ve ağlamayacağım dersin . Yalnızken akmayan damlalar insanlar varken canlanıyorlar ne ilginç. O kalabalığın içinde ağlamamak için kendini sıkarsın, sıkarsın. Onca verdiğin çabaya rağmen bir anda gözlerinden süzülür o damlalar.Beklediğin gibi olmaz .Zamansızlık işte .