Hafta içi her sabah saat 7.00'de evden çıkar ve servis noktasına yürürüm. Yürürken İnsanların yüzüne bakarım; o yüzler çok şey anlatır... Kimi çoçuğunun dersane parasını, kimi aşkını, kimi bugün ne kötülük yapsam acaba diyenleri...
Çocukluğumdan beri bir sürü insanla tanıştım; Hepsinin içinde insanlık namına bişey yoktu! İstisnalar hariç! Adam yüzüme gülerek gayet güzel bir sohbet yaparken arkadan ne kötü şeyler anlatıyordu başakalarına... Bu mudur insanlık? Bu mudur ahlak?
Bir arkadaşım demişti ki: Yeryüzünün en aşağılık hayvan grubu İNSANLARdır demişti. Ben katılmamıştım ama son zamanda çevremdeki insanların yüzlerinden bunu anlamaya başladım.Hayvanlar hiç olmazsa samimi davranıyorlar.
Engelimden dolayı dalga geçen insanları düşünüyorum da o sanırım arkadaşımın bahsettiği gruba onlar giriyor galiba... Gülüyorlar! Sanki... Kelimeler boğazımda düğümleniyor...
Bide AŞK var; 1-2 kez aşık olduğum insana duygularımı açıkladığımda verdikleri cevap adeta tokat gibiydi; Sen kim? Bana aşık olmak kim? yada Ben seni Kardeşim olarak görüyorum...
Hafta içi her sabah saat 7.00'de evden çıkarken o yollar yok mu, trafiğin gürültüsü ve İNSANLAR yine!! sevgi-saygı-dürüstlük artık onlar hayal ve menfaat dünyasıymış! Ben memur olduğumda yüzüme bakmayan çevremdekiler şimdi adeta nefretle bakıyorlar bana bu kez gülmüyorlar! NEDEN? Neden öyle düşünüyorlar?
BEN ARTIK ,İNSANLARI ANLAYAMIYORUM!!!
Siz ne düşünüyorsunuz?
Çocukluğumdan beri bir sürü insanla tanıştım; Hepsinin içinde insanlık namına bişey yoktu! İstisnalar hariç! Adam yüzüme gülerek gayet güzel bir sohbet yaparken arkadan ne kötü şeyler anlatıyordu başakalarına... Bu mudur insanlık? Bu mudur ahlak?
Bir arkadaşım demişti ki: Yeryüzünün en aşağılık hayvan grubu İNSANLARdır demişti. Ben katılmamıştım ama son zamanda çevremdeki insanların yüzlerinden bunu anlamaya başladım.Hayvanlar hiç olmazsa samimi davranıyorlar.
Engelimden dolayı dalga geçen insanları düşünüyorum da o sanırım arkadaşımın bahsettiği gruba onlar giriyor galiba... Gülüyorlar! Sanki... Kelimeler boğazımda düğümleniyor...
Bide AŞK var; 1-2 kez aşık olduğum insana duygularımı açıkladığımda verdikleri cevap adeta tokat gibiydi; Sen kim? Bana aşık olmak kim? yada Ben seni Kardeşim olarak görüyorum...
Hafta içi her sabah saat 7.00'de evden çıkarken o yollar yok mu, trafiğin gürültüsü ve İNSANLAR yine!! sevgi-saygı-dürüstlük artık onlar hayal ve menfaat dünyasıymış! Ben memur olduğumda yüzüme bakmayan çevremdekiler şimdi adeta nefretle bakıyorlar bana bu kez gülmüyorlar! NEDEN? Neden öyle düşünüyorlar?
BEN ARTIK ,İNSANLARI ANLAYAMIYORUM!!!
Siz ne düşünüyorsunuz?