Geçen gün Canan(biraderin eşi), bana her yemeğe bir kusur buluyorsun, dedi. Ben de: Bulurum, huyum bu. Ben kendimi insanların kendilerini geliştirmelerine adadım, dedim. Bu kadar afili olmasa da mealen,söylediğim buydu. Fazla eleştirel biri olduğumu düşünenler az değil. Birçok kere “muhalifsin” denmiştir bana. Ama diyenlerin büyük bir kısmı benden daha muhaliftiler, bu yüzden çok ciddiye almamıştım. Yoksa kusurlarından kaçan biri değilim. Pintiliğimi, kibirli oluşumu, ukalalığımı kabul etmedim mi? Ettim. Hatta bu kabul edişlerin çok da rahatlatıcı olduğunu söylemek isterim. Bu sıfatlara sahip olmadığını ispat etmek için harcadığın enerjinin sana kalması bir yana, duygunla barışıyor, karakteristiğini daha stressiz devam ettiriyorsun(pintiyim, para konularına girmeyelim, deyince güzel sonuçlar alınıyor), gerekiyorsa da kendini değiştirmeye daha uygun bir zeminde başlamış oluyorsun.
Hatta Rekürsion’un bir yazısında şu sözü görmüştüm de, kusurlarımı daha bir sever olmuştum.
“hatalarını kullan, kusurlarını kullan o zaman bir star olursun”
Not: Gençliğimin bir bölümünde hayranı olduğum, siyasetime yön veren Necmettin Erbakan vefat etmiştir. Manen ellerinden öpüyor, kendisiyle cennet arkadaşlığı diliyorum.
Hatta Rekürsion’un bir yazısında şu sözü görmüştüm de, kusurlarımı daha bir sever olmuştum.
“hatalarını kullan, kusurlarını kullan o zaman bir star olursun”
Not: Gençliğimin bir bölümünde hayranı olduğum, siyasetime yön veren Necmettin Erbakan vefat etmiştir. Manen ellerinden öpüyor, kendisiyle cennet arkadaşlığı diliyorum.
