Mustafa Töngemen

GEL EY DOST

Gel ey dostum, zaman dursun;
Ömür geçip gitmeden gel.
Seller aksın, yel savursun,
Bende sevgi bitmeden gel.

Sevgi tende açan bir gül,
Can yürekte öten bülbül.
Deli dolu seven gönül,
Hüzünleri tatmadan gel.

Bağım, bahçem çiçek açsın.
Gönlüm daldan dala uçsun.
Her sevdadan bir tek içsin,
Kadehim buz tutmadan gel.

Ben sağnaktım, yağdım, dindim.
Buluttaydım yere indim.
Bir çığlıktım, sustum, sindim,
Dalda baykuş ötmeden gel.

Gözlerin bir çift güneştir.
Aşk hüzünle kan kardeştir.
Seven gönlüm kor ateştir,
Kül bağlayıp tütmeden gel.

Aşk cemredir, düşer bir gün.
Sevgi kalpten taşar bir gün.
Can sonsuza koşar bir gün,
Ruh bedeni atmadan gel.

Yaz bitiyor, güz bitiyor,
Yol yokuştur, iz bitiyor.
Kul gidince iz bitiyor;
Ten toprağa yatmadan gel.

Mustafa TÖNGEMEN




SANKİ YOK GİBİSİN

Çok sevdin, sevildin; kaldın dünde sen,
Salınıp gezersin, bak bugünde sen.
Eğer ben adını her gün anmasam;
Sanki yok gibisin yeryüzünde sen.

Elimde buğulu şu cam olmasa,
Gündüzler seninle akşam olmasa,
Hayalim olmasa, rüyam olmasa,
Sanki yok gibisin yeryüzünde sen.

Kış günü açılan güllerde misin?
Sevgiye dil döken tellerde misin?
Kıymetini bilmeyen ellerde misin?
Sanki yok gibisin yeryüzünde sen ..

Mustafa TÖNGEMEN

NE OLURSUN

Gel gönlümü yerden yere,
Vurma güzel ne olursun!
Gül dururken dikenler,
Derme güzel ne olursun!

Git diyemem, kal diyemem,
Sen goncasın gül diyemem.
Çok severim söyleyemem,
Sorma güzel ne olursun!

Sevgin nefes, sevgin candır,
Sevgin bana heyecandır.
Kalbim ince bir fidandır,
Kırma güzel ne olursun!

Mustafa TÖNGEMEN

SENDE BİR ŞEY VAR

Saçların dağılmış, gözlerin nemli,
Saklama güzelim, sende bir şey var.
Dudağın gülüyor, sesin elemli,
Saklama güzelim, sende bir şey var.

Gözünde sevdâlı hâreler vardı.
Gülünce yüzünde güller açardı.
O taze dalları rüzgâr mı kırdı,
Saklama güzelim, sende bir şey var.

Bir yaban gülüydün, solmuş gibisin.
Kenarda köşede kalmış gibisin.
Sevgiyi hüzünde bulmuş gibisin,
Saklama güzelim, sende bir şey var ..

Mustafa TÖNGEMEN

SEVDİM[FONT=Arial][SIZE=3]

[/SIZE][/FONT]Ömür güzel, dünya güzel;
Yazı sevdim, güzü sevdim.
Gönüldeki Leyla güzel;
Sazı sevdim, sözü sevdim.

Fırtınalı yazlar gördüm,
Durulmuş denizler gördüm.
Yaratandan izler gördüm;
Kaşı sevdim, gözü sevdim.

Sevdim dağını taşını,
Dağın dumanlı başını.
Kalbe döküp gözyaşını;
Dosta gülen yüzü sevdim.

Çiçek çoktur, sayamam ben,
Dokunmaya kıyamam ben.
Bin kez gelsem doyamam ben;
Âlemdeki özü sevdim.

ANLAMIYORUM

Dudağın gülümser, gözün azarlar;
Ben senin dilinden anlamadım ki!
Mevsimin bahardır, dalında kar var;
Ben senin dilinden anlamadım ki!

Gel dersin gelirim, sitem edersin.
Bahar rüzgârısın, güzde esersin.
Kal dersin, git dersin, nasıl seversin;
Ben senin dilinden anlamadım ki!

Uzayan karanlık yollara sordum.
Kemanda inleyen tellere sordum.
Dikenlere sordum, güllere sordum;
Ben senin dilinden anlamadım ki!

Hüzünle örülmüş hazların vardır.
Gönülde silinmez izlerin vardır.
Gel diyen, git diyen gözlerin vardır;
Ben senin dilinden anlamadım ki!

Mustafa TÖNGEMEN

İTİRAF

Bu hâlin ne anlam taşır bilemem,
Dudakta tebessüm, gözler kararsız.
Şaşırdım, kendime bir yön veremem,
Ellerin ''gel'' diyor, sözler kararsız.

Sarı saçlarını sevip dört mevsim,
Bilmedin, yolunu aşındıran kim!
Bir günde kapından yüz defa geçtim,
Ayaklar ümitli, izler kararsız.

Tanrının her günü senin ağzından,
Beni mutlu etti, duyduğum yalan.
Güldüğüm günlerden hâtıra kalan,
İçimde o acı, sızlar kararsız ..


Mustafa TÖNGEMEN

TUTSAK

Konuşuyor,
Aslında susuyor.
Öyle dalmış, öyle dalmış ki,
Dalgınlığıdır karşı masada oturan.

Bakmıyor,
Aslında öldürüyor.
Öyle masum, öyle çapkın ki,
Gözleridir karşı masadan öldüren.

Kımıldamıyor,
Aslında koşuyor.
Öyle canlı, öyle bitkin ki,
Tutsaklığıdır karşı masadan koşup gelen ..

Mustafa TÖNGEMEN



SEV

Sen de toprak, sen de taştın;
Bu dağı sev, bu taşı sev.
Belki yandın, belki piştin,
Ateşi sev, ateşi sev.

Suyla toprak senin özün.
Yerde düzgün kalsın izin.
Bu dünyada kısa uzun,
Gölgen varsa, güneşi sev.

Kara kışlar yaza çıkar.
Geceler gündüze çıkar.
Döne döne düze çıkar,
Bu dikenli yokuşu sev.

Bir sevgiye yol bulunca,
Can buğdaydır, ten karınca.
Güzel karşında durunca,
Ya gözü sev, ya kaşı sev.

Bir sevdadan kaçamazsan,
Sevgi ekip biçemezsen,
Peşisıra uçamazsan,
Kaçıp giden o kuşu sev.

Ne her şeysin, ne de teksin.
Bir mevsimlik bir çiçeksin.
Geldin işte, gideceksin,
Bu baharı, bu kışı sev.

Bu bahçede izin olsun.
İlkbahar ve yazın olsun.
Uyanmaya yüzün olsun,
Ömür denen bu düşü sev ..

Mustafa TÖNGEMEN

GÜZEL

Şiirde, şarkıda, sazda güzeldir;
Öyle bir güzel ki gönül dayanmaz!
Baharda güzeldir, yazda güzeldir,
Gül böyle güzelken bülbül uslanmaz ..


Sevgide, hüzünde, hazda güzeldir.
Solmayan çiçektir, güzde güzeldir.
Sitemde güzeldir, nazda güzeldir;
Bülbüller severse güller yaşlanmaz ..

Mustafa TÖNGEMEN

GELME

Gelme, mevsimler dönsün, geçsin seneler,
Senin seven gözlerin mâzide kalsın.
Ömrümü bir mey gibi içsin seneler,
Senin seven gözlerin mazide kalsın.

Gelme, unutsun seni, şu gönlüm sussun.
Bir dinmeyen ağrının yasını tutsun.
Şiirlerim unutsun, şarkım unutsun,
Senin seven gözlerin mâzide kalsın ..

Mustafa TÖNGEMEN

HATIRA

Sen gittin, kalmadı gönlümde bahar,
Güllere kar yağdı,dallar kurudu.
Ne gölgen duruyor, ne hatıralar,
Yeşiller al oldu, allar kurudu.

Sen gittin, yüreğim hâre hâredir.
Hatıran bir derttir, binbir yâredir.
Bir segâh, bir hüzzam belki çaredir;
Sazlarda hüzün var, teller kurudu.

Bak seni arıyor şarkılar şimdi.
Kimbilir nerdesin güzel yâr şimdi.
Sen gittin, her mevsim sonbahar şimdi,
Dikenler gül açtı, güller kurudu ..

Mustafa TÖNGEMEN

YAĞMUR GİBİ

Bir umulmaz zamanda gel,
Beklenilmez bir anda gel.
Rüzgâr gibi, yağmur gibi,
Bir umulmaz zamanda gel.

Sevdâ olsun sözlerinde,
Sevdâ tütsün gözlerinde.
Günün tam orta yerinde,
Bir umulmaz zamanda gel.

Sevgi nedir, bilmez derken,
Gözlerime gülmez derken,
Gitti artık, gelmez derken,
Bir umulmaz zamanda gel ..

Mustafa TÖNGEMEN

YAŞAMAK ŞİMDİ GÜZEL

Gül dalında tomurcuk, kırda açan şu çiçek,
Dünya ne kadar güzel, şöyle bir bak güzelim.
Biri bitmiş, biri yok, ne geçmiş ne gelecek,
Yaşamak şimdi güzel, yarın uzak güzelim.

Yanağında gül açmış, karanfil dudağındır.
Bulutunu dert etme, bu dağ senin dağındır.
Kalbinde çiçek açsın, gül neşelen; çağındır,
Yaşamak şimdi güzel, yarın uzak güzelim.

Şimdi nefes alırsın, ne yarınsın, ne dünsün.
Geceler şöyle dursun, sen yaşayan bu günsün.
Sararan yaprakları bırak dallar düşünsün,
Yaşamak şimdi güzel, yarın uzak güzelim.

Mustafa TÖNGEMEN

BU YIL DA GİTTİ

Yüreğim parça, parça geçen günlerde tutsak,
İşte bu yıl da gitti, kayan bir yıldız gibi ..
Ömrüm zaman seline döküldü yaprak yaprak,
İşte bu yıl da gitti, kayan bir yıldız gibi ..

Zaman, gün gün çalarak ömrümü alır saklar.
Gözlerim dalar gider, hüzünlenir dudaklar.
Yüzümde çizgiler var, saçımda yeni aklar,
İşte bu yıl da gitti, kayan bir yıldız gibi ..

Mustafa TÖNGEMEN

MASAL

Bu sevdâlı gönülden bir güzel geldi geçti,
O bir kısa mevsimdi, yağmurdu, seldi geçti.
Başını yana atıp, gözlerini süzerek,
Saçlarını savurdu, durmadı güldü geçti.

Gözleri acı yeşil, saçları sonbahardı.
Bir gün bana yabancı, bir gün sevdâlı yârdı.
Ellerime değmemiş beyaz elleri vardı,
Ben sevdâlı bir çocuk, o bir masaldı geçti.

Yolda kaldı gözlerim, gelecekti o güzel.
Ömrümde ömür boyu kalacaktı o güzel.
Her bahçede açmayan bir çiçekti o güzel,
Beni bir mevsim sevdi, bir ömür aldı geçti ..

Mustafa TÖNGEMEN