Bir yolcudur insan.yolcu olmasına rağmen yığar da yığar dünyayı..Durakta beklediğinin farkında değil.durağa tv,tablo asar,bir de güzel bir kanepe.bu esnada otobüsler gelir, yolcu alır ,indirir,ineneler ve binenler tuhaf tuhaf bakarlar adama..adam ha bire yığar durağa gardropları çeşit çeşit elbiseleri..
Durağın yan tarafına güzel bir araba park ettirir ve ödeyemeyeceği kadar borç yapar bu durağı donatmak için.
Nice savaşlar verir bu durağı elde tutmak için. tapusunuçıkarır,suyunu elektriğini bağlar..artık rahat etmiştir ki...arabası gelir;feryadu figan eder de ağlar..
işte efendiler,hanfendiler, ağalar...
sizin yolcu olduğunuz söylenmedi mi?
sizin ellerini bile sıkma zahmetinde bulunmadığınız insanların elleri üzerinde tahtadan arabanızla,siz istemeseniz bile yola çıkacağınızı.. hazır olmayacaksınız gitmeye hiç bir zaman.. ve içinizde'' pişmanlık,''acı bir sızı kalacak..
