Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Sanırım Bir Günlük Oldu Bu

Love

Üye
Üyelik
8 Eki 2008
Konular
32
Mesajlar
233
Reaksiyonlar
0
Çocukluğumdan beri birilerine bişeyleri kanıtlamak zorunda kaldım: hep ben yapabilirim, ben gidebilirim, bunu ben de tutabilirim offffffff yoruldum... insanlar ne düşünürse düşünsün demek her zaman çok da kolay olmuyor. Çünkü karşımızdaki insanların bizim için ne düşündükleriyle şekilleniyor hayatımız. onlar bizi nereye koyarsa hayatlarında biz o kadar başarılı, biz o kadar sevilen oluyoruz. Ailem, okul arkadaşlarım (arkadaşım olamayanlar), iş arkadaşlarım, işim dolayısıyla tanıştıklarım.... bu zincir böyle uzar gider herkese kendini kanıtlamak. Her şeyi iyi yapmaya hatta en iyi yapmaya çalışmak... orta karar yaparsanız kıymeti yok yaptığınızın, siz hep en iyisini en güzelini yapmak zorundasınız ki görülebilesiniz hayatta. Ama ne yaparsanız yapın yine de engellisiniz ve savaş hiç bitmez hayatınızda. Savaştığınız o kişilerin, o sözlerin yani o dış faktörlerin sizi güçlendireceği doğrudur, siz yaptıklarınızla yaşantınızla azminizle bir şeyleri kanıtladığınızı düşünürsünüz ama bir gün sizi hiç tanımayan biri (hatta tanımaya fırtas bile vermeden) bir yerde son damlayı damlatıverir hayatınıza ve saatlerce ağlar, günlerce yıkılırsınız, yeniden toparlanırsınız elbet ama ne zaman ne kadar sürer ve yine kim bilir hangi damlaya kadardır bu kendinize güveniniz çevrenizdeki insanlara güveniniz yıkılmıştır bir kere...
 
yıkılmadan harap binalar tekrar yapılmazmış.her gecenin ardından yine güneş doğar ,acılar olgunlaştırır insanı..önce yaratan sevmeli..yaratan sevilmeli..yaratılan bu gün sever yarın söver,ama unutur insan perde ardındaki eli o sizden razı olrsa kullarını da razı ettirir.kimi zaman kullar razıdır sizden ama onun hilafına..ne çıkar?ne anlam kazanır hayatınız..evde yalnızsınız,arkadaşlar arasında ,topluluklar arasında yalnız..yalnız doğar ve ylnız ölürüz..en yakınımızdaki insanlara rağmen ..
 
suskun3844 evet ben yazıyorum ama güzel mi bilmem :)

hüseyin19 haklısın asıl yaradana verilmesi gereken sevgiyi başlarına fazlasıyla vermeye başladğımızda başlıyor acı işkence... Ben O'ndan razıyım inşallah O da benden razı olur :(
 
Üst Alt