ALLAH'ın hoşlanmadıklarını yaparken, kendi hoşlandıklarını ALLAH'tan istemekten utan!!!
Derdini anlatamamaktan yakınıyorsun,
Sesini duyuramamak canını yakıyor,
Varlığını hiçe sayanlara içerliyorsun,
Anlaşılmamak yüreğini kanatıyor,
Seni sen söylemeden anlayan bir dostun olsaydı,
Ne çok sevinirdin...
Yüreğini senin göğsüne koyan yaratıcın
Yüreğinden geçenleri bildiğini bildiriyor sana,
Sen dile getirmesende,
İçini oyan sızıları,
Ruhunu kemiren pişmanlıkları,
Açık bir söz gibi duyuyor,
Diyor ki;
Başkalarından sakladığını bildiğim gibi,
Kendinden sakladıklarını bile biliyorum.
Seni en çok o anlıyor,
Sesini bir yükseltte öyle konuşalım demiyor,
Rabbimiz:
Bir dilekçe yaz da sonra değerlendirelim demiyor..
Dayın var mı
arkan varmı
üstün başın,hırkan var mı
demiyor..
her gün çağırıyor seni
sevmezse çağırır mı
beş defa.. hem de en gür sedayla..
beş defa çağrısına kulak tıkadığndan;
''düşünce'', yine isterken yüzün kızarmıyor mu..?
müdürün,kaymakamın, valin, cumhurbaşkanın çağırsa koşmaz mısın??
az mıdır yaratıcının onlar kadar sende değeri?
niçin duymazsın çağrısını..
ama çekince kalp ağrısını,gözlerin arar bir yardım.. bir yardım yok mu..??
Dön Rabbine.. herşeyin için
bir teşekkür çok mu..