Sensiz kalbim ağlıyor, ruhum ölüyor
İçimde garip bir boşluk var, çektikçe çekiyor beni. Kırık dökük bir piyano gibiyim. Ellerim sen kokuyor ve sen yoksun yine. Kalbim yorgun, kalbim küs, kalbim sensiz suskun. Boğazımda bir düğüm, gözlerim nemli, sonbahar yaprakları gibi savruldum oradan oraya. İçimde acının ince sızısı var. Hüzün gelip oturmuş göğsümün üzerine, içim dışım sonbahar. Sonbahar yaprakları gibi dökülüp dökülüp savruluyor gidiyor anılarım. Bıraktım kendimi rüzgâra alıp götürsün beni de sarı yaprakların arasına katsın, hiç yaşamadım acıyı, hüznü ve ihaneti. Yorgun yüreğimi bıraktım güz yapraklarına…
İçimde garip bir boşluk var, çektikçe çekiyor beni. Kırık dökük bir piyano gibiyim. Ellerim sen kokuyor ve sen yoksun yine. Kalbim yorgun, kalbim küs, kalbim sensiz suskun. Boğazımda bir düğüm, gözlerim nemli, sonbahar yaprakları gibi savruldum oradan oraya. İçimde acının ince sızısı var. Hüzün gelip oturmuş göğsümün üzerine, içim dışım sonbahar. Sonbahar yaprakları gibi dökülüp dökülüp savruluyor gidiyor anılarım. Bıraktım kendimi rüzgâra alıp götürsün beni de sarı yaprakların arasına katsın, hiç yaşamadım acıyı, hüznü ve ihaneti. Yorgun yüreğimi bıraktım güz yapraklarına…