İnsanı sevmek,yaratılanı sevmek,Allah ı sevmektir.Kimimiz güzel ,kimimiz çirkin,kimimiz sağlam,kimimiz sakat,kimimiz hasta, kimimiz sağlam.Her birimiz, birimize başka açılardan bakıyor.Kimi hastaya tiksinici bakıp uzaklaşır,kimisi acır elinden gelenin en iyisini yapmıya çalışır.Kimi güzeli görüp kur yapmıya çalışır,kimi çirkini görüp burnunu kıvırarak yan gözle bakıp uzaklaşır.Herkesin gönlü ayrı ayrı mezbalardadır.Bize düşen görev iyi insan olmaktır;iyilerin safın da yer almaktır.Sağlıklı olana,eli ayağı tutmayana,yolda kalana,takat sız kalmış yoluna gidemeyene,hasta olmuş bakıma muhtaç olana,ihtiyacı olup söyleyemiyenleri bulup elimizden geldiğince yardım etmeliyiz.İnsan olmanın gereği de bunu gösteriyor.(ACI, ZULÜM, IZDIRAB,BOŞA ÇEKİLİR Mİ.BİLMEDEN,ÖĞRENMEDEN,YOLA GİDİLİRMİ.TAŞ OLMUŞ GÖNÜL E,SEVGİ TOHUMU EKİLİR Mİ.SEVMESEN DE,SEVERİM,SEVEN DEN VAZGEÇİLİR Mİ.)İnsanı sevmek kadar güzel bir şey olamaz.