Şiir...

SAVUR

Es rüzgâr yerde durmaktayım,
Bir kum tanesi ben…
Savur en yükseklere,
Yuvarlanayım yalçın dağlarda…

Bir kuşun kanadında eseyim,
Bir kelebeğin çırpınışında,
Bir değirmenin dönüşünde,
Sarp bir kayanın gün batışında…

Bir dalganın köpüğünde,
Asi bir atın yelesinde,
Bir raksçının eteğinde,
Bir uçurtmanın püskülünde es…

Gezip dolaştır da,
Aynı yere bırak beni rüzgâr…
Hiç esmemiş,
Hiç yaşamamış gibi…

Rüzgarın esip bize getirmesini istediklerimiz, bizi götürmesini istediğimiz yerler, durumlar, kişiler olur...Güzel betimlemelerle süslü,güzel mısralar...Yüreğine sağlık Hülya...

Teşekkür ederim Mısra...Anlaşılmak güzel olan

Geri döndükten sonra neden esmeliyiz ki.Keşke hiç geri getirmese, yeniye, başkaya taşısa bizi rüzgar.Yüreğine sağlık hülya.