ŞİİR

BİLMEM
Ateş sardı dört bir yanı
Kurtuluş yok, içelim gayrı
Yalnızlığın çöllerinde ulaşamadığım
Bir vahasın sen, al yanaklı
Unut artık beni
Unutamasam da senin gibisini
Ayrı olmalıyız biz, ayrı kalmalı
Masallar asla gerçek olmadı.
İnsanlar yalanı sevdi, masala kandı
Delinin birisi bunlara inandı.
Oysaki, o saftı
Bir zamanlar hayalleri vardı
Görmezdi gözleri gerçeği
Herkesi kendi gibi sanardı.
Oyun, eğlence ,çocukluk aktı zaman
Felek indirmemişti şamarını o an.
Derdi yoktu, çünkü çocuktu
Bunun adı mutluluktu
Keder inmemişken başa
Habersizce yaşadı kerata
sonra zaman baba silkeledi onu
bir iki silleyle adam etti, söndürdü içindeki od’unu
zaman baba bu acır mı?
İnsanın gözyaşına bakar mı?
Uzadı yine sözler
Azalmakta içimdeki sesler
Hafif uyku bastırdı
Söyleyeceklerimi boğazıma tıkadı.
Son sözümü yazmadan önce
İzledim Epica’yı dün gece
Ne alaka diye sorma sakın !
Manayı bıraktım geliyor delilik, akın akın
Sago’dan bir alıntı
‘’duymakta olduğun sözler, derin denizlerimin dalgası…’’
SON
24:05:2015 SAAT 00:13 ‘te Furry filmini izledikten sonra Epica dinlerken nedensizce yazıldı