Bugün öğle vaktiydi oturdum düşündüm derinlere daldım net ortamını düşündüm facebook u,msn i ,tv ve aklımıza gelmeyek her türlü teknolojik imkanı gözlerimin önüne getirdim.Mesela facebook çok büyük bir imkandır insanları bir ortamda buluşturuyor.Arkadaşlık sağlanıyor dostluklar kuruluyor geçenlerde heberlerde izlemiştim olayı epey aşmış abiler,ablalar,facebook tan evleniyorlardı.Tamam şuan kulaklarımı çınlatıyorsunuz bu iş nasip işi sayın kurt herkesin tercihi seninki gibi yalnızlık değil sözleriniz kulaklarıma mikrofonla gelir gibi geliyor.Doğru facebook büyük bir platform,şimdi iki dakika düşünelim!Facebook olmasa Almanya daki bir insanla Türkiye nin herhangi bir ilinden herhangi bir vatandaşın buluşması ne kadar zamanda gerçekleşirdi.Cevabını vereyim hemen sizlere, bir çuval pirincin içine elimizi daldırıp tek taşları çuvala atıp ve bu taşları anında biraraya getirip çuvaldan çıkartalım desek kaç saatimizi alır?Söyleyelim elli kiloluk bir çuvaldan o taşları biraraya getirmek imkansız.İşte facebook dışında insanların buluşmasını ben bununla karşılaştırıyorum.
Ama şuda bir gerçek teknoloji ve böyle sosyal hayat olmayınca yaşamak zor aslında ama benim yaşayacağım hayat daha farklı olmalı mesela insanlardan uzak tabiatla içiçe küçük bir nehire kıyısı olan boş bir kasaba veya tamamen insanlardan uzak bir dağ klübesi yada okyanus un ortasında maviyle yeşilin birletiği küçücük bir ada,tamam ben robinson değilim yanıma bir cuma bulmakta okadar zor bunları biliyorum.Gerçekten insan okadar teknolojinin içinde yapamıyacagı güzellikleri yapar ne bileyim gecenin üç üne kadar ada ya vurmuş dolunay ın şavkısını izlemek ne kadar güzelse sabah erkenden kalkıp güneşin doğuşunuda izlemek okadar keyif verici olurdu herhalde,mesela şehirdeki ilaçlı gıdalardan kurtulup güzel sebze meyve yetiştirebileceğimiz bir ortamada kavuşabiliriz aslında tropik meyveler çiçekler böcekler kuş sesleri bizi anlamayan insanların arasından sıyrılıp bazılarını hor gördüğü hayvanatla hem hal olmak gibisi varmı bilemem.Sabah uyanıp şehirden oraya giderken aldığın çaydan bir tutam Eatıp demlemek odun ateşinde,ve bitecekmiş korkusuyla az az bölüp yemek ekmeği,Aslında bize çok büyük bir imtihan olur bu bir o kadar zor bir o kadar duygusal olurdu ve insan böyle bir yerde ne kadar aciz olduğunuda aklına getirmeden duramaz.Düşünelim net evde telefon elde para cepte market manav kasap iki adım ötede hiçbirşeyin kıymeti yok anne nin baba nın kardeş in hadi onlar ailemiz biraz dışarı çıkıp baktığımızda mahalle bakkalımızı ve diğer insanları (haşa) biz yaratmışız tripleri,kendini beğenmişliğin marka olduğu kıyafetler.soruyorum size şehirde kalıp bakkalı kasabı yürekten yıkıp öldüreceğime gider olduğum ıssız ortamda ördek vurur onu yerim.en azından insanlığın kalitesi yükselir.Aslında teknolojinin elinde uşak olmuşuz.Belki ailemiz git markete üç ekmek al gel dese oflarla puflarla ortalığı yıkarız.Bilgisayar ın başından kalkmak istemesek tabiki paşam der iki sabah namazı vaktini dahi heba ederiz.Tv öyle değilmi sokakları görüyoruz bilmem ne vadisi başladığında hiç mübalağasız söylüyorum bomboş sokaklar bul üç dört abi abla timsah yürüryüşüyle git gel yollardan markete bu nedir anlamış değilim inanın valla gerçekten fanatikliğide ayarlıyamıyoruz artık teknolojiyle gözlerimiz kör olmuş.Ne diyelim Allah sonumuzu hayır etsin.Bizleri Polat ın,Ezel in kurşunlarından ve behzat ç komiserin yumruklarından korusun.Hiçbir zaman teknolojiye köle olmayalım onu bize köle edelim mesela biz ayarlıyalım zamanı mekanı,ben insanım sen nesin diye hesap soralım ondan.Ama dayanamıyorum yapamıyorum ne yapıyım, diyorsanda artık ada ya dağ evine git derim.Yine bugün çoğu kişinin kızacağı noktayı buldum ne yapalım dedim ya teknoloji nin esiri olmuşuz bana klavyem bunları yaz diyor bende sadece peşinden gidiyorum bu gidişle ben yakın zaman da ada ya gideceğim sanırım.Arkadaşlar her zaman Allahın dediği olur selametle... (yalnız kurt)
Ama şuda bir gerçek teknoloji ve böyle sosyal hayat olmayınca yaşamak zor aslında ama benim yaşayacağım hayat daha farklı olmalı mesela insanlardan uzak tabiatla içiçe küçük bir nehire kıyısı olan boş bir kasaba veya tamamen insanlardan uzak bir dağ klübesi yada okyanus un ortasında maviyle yeşilin birletiği küçücük bir ada,tamam ben robinson değilim yanıma bir cuma bulmakta okadar zor bunları biliyorum.Gerçekten insan okadar teknolojinin içinde yapamıyacagı güzellikleri yapar ne bileyim gecenin üç üne kadar ada ya vurmuş dolunay ın şavkısını izlemek ne kadar güzelse sabah erkenden kalkıp güneşin doğuşunuda izlemek okadar keyif verici olurdu herhalde,mesela şehirdeki ilaçlı gıdalardan kurtulup güzel sebze meyve yetiştirebileceğimiz bir ortamada kavuşabiliriz aslında tropik meyveler çiçekler böcekler kuş sesleri bizi anlamayan insanların arasından sıyrılıp bazılarını hor gördüğü hayvanatla hem hal olmak gibisi varmı bilemem.Sabah uyanıp şehirden oraya giderken aldığın çaydan bir tutam Eatıp demlemek odun ateşinde,ve bitecekmiş korkusuyla az az bölüp yemek ekmeği,Aslında bize çok büyük bir imtihan olur bu bir o kadar zor bir o kadar duygusal olurdu ve insan böyle bir yerde ne kadar aciz olduğunuda aklına getirmeden duramaz.Düşünelim net evde telefon elde para cepte market manav kasap iki adım ötede hiçbirşeyin kıymeti yok anne nin baba nın kardeş in hadi onlar ailemiz biraz dışarı çıkıp baktığımızda mahalle bakkalımızı ve diğer insanları (haşa) biz yaratmışız tripleri,kendini beğenmişliğin marka olduğu kıyafetler.soruyorum size şehirde kalıp bakkalı kasabı yürekten yıkıp öldüreceğime gider olduğum ıssız ortamda ördek vurur onu yerim.en azından insanlığın kalitesi yükselir.Aslında teknolojinin elinde uşak olmuşuz.Belki ailemiz git markete üç ekmek al gel dese oflarla puflarla ortalığı yıkarız.Bilgisayar ın başından kalkmak istemesek tabiki paşam der iki sabah namazı vaktini dahi heba ederiz.Tv öyle değilmi sokakları görüyoruz bilmem ne vadisi başladığında hiç mübalağasız söylüyorum bomboş sokaklar bul üç dört abi abla timsah yürüryüşüyle git gel yollardan markete bu nedir anlamış değilim inanın valla gerçekten fanatikliğide ayarlıyamıyoruz artık teknolojiyle gözlerimiz kör olmuş.Ne diyelim Allah sonumuzu hayır etsin.Bizleri Polat ın,Ezel in kurşunlarından ve behzat ç komiserin yumruklarından korusun.Hiçbir zaman teknolojiye köle olmayalım onu bize köle edelim mesela biz ayarlıyalım zamanı mekanı,ben insanım sen nesin diye hesap soralım ondan.Ama dayanamıyorum yapamıyorum ne yapıyım, diyorsanda artık ada ya dağ evine git derim.Yine bugün çoğu kişinin kızacağı noktayı buldum ne yapalım dedim ya teknoloji nin esiri olmuşuz bana klavyem bunları yaz diyor bende sadece peşinden gidiyorum bu gidişle ben yakın zaman da ada ya gideceğim sanırım.Arkadaşlar her zaman Allahın dediği olur selametle... (yalnız kurt)
mesela bu yazıları bu şekilde yazıyor ve bizlerle paylaşıyorsun 
