Sözlerle anlatamadığını bazen yazılara dökerek anlatır insan. Fırtınalar kopsada yüreğinde bir kendine bakar birde ona.Sonra beyez bir kağıda döker içini Öfkesini,Kinini,Nefretini, Sonrası mahsum bir gülümsemeye bırakır yerini. Dışarıdan bakıldığında ise çok mutlu gözükür. Aslında hiçte sanıldığı gibi değildir, ufak bir gülümsemenin ardında yatan kimsenin anlam veremediği gizli bir sırdır...