Umutlar

dipsiz bir kuyada öylece gökyüzüne bakmak gibiydi umut bir zamanlar
elin kolun bağlı, sağa dön çıkış yok, sola dön çıkış yok , sadece gökyüzü görünüyor kuyu derin çıkış yok
elinden kaçan gökyüzen uçan bir balon gibiydi umut ,bir zamanlar
peşinden koşşanda balonu yakalama ihtimalin yok ,sadece bakakalırsın ardından
akan bir göz yaşı gibiydi umut bir zamanlar
ağladıkça dahada çok akan, akçıkca gözlerini ağrıtan, ama hiç bir şeyi geri getirmeyen
umutların bittiği an çok şeye benzetir insan , ardından geri kalan boş bakışlar
yarına dair umutssuzluklar ve karamsarlıklar ..............