Tanıdığım en güçlü insandı. Muzaffer bir komutanın uzun bir harp sonrası savaş meydanına baktığı gibi bakardı hayata. Her zorlukta öne atılır, engellerin aşılmaz olmadığını ispatlardı insanlara. İçten içe kızardı başına gelenlere ama hep yılmadan mücadele ederdi gücü tükenmemecesine.
Sohbet ediyorduk bir gün; dernekten, işten falan. "Ben gideyim kızım bekler parka gideceğiz" dedim, "hoşçakal" dedi buruk bir gülümsemeyle ve ekledi sevgiyle "öperim güzel gözlerinden".. Ayrılırken yanından bir şey hissetmedim ama yüzündeki ifadesi hala aklımda.
İki gün sonra telefon çaldı, açtım. Başladı bir arkadaş anlatmaya "Abi sabah servise gelmediğini görünce iş arkadaşı gitmiş evine ...." şoka girmek diye anlatılır ya işte bu. Kulağım çınlıyor, avuçlarım terliyor, kemiklerim sızlıyor haldeyim. Boğazımda bir yumru telefon kulağımda anlatıyor hala "...zaten 'ağrı kesiciler artık işe yaramıyor' diye söyleniyordu abi, Allah taksiratını affetsin" yumru büyüdü "amin" diyebildim anca..
Seveni çoktu cami avlusu doldu taştı, otobüsler arabalar kabristan yolunu tıkadı. Ebedi istirahatgahına ulaştığında kabullenebildim gerçeği ve veda ettim duamla.. Eve dönüş yolunda kendime hatırlattım şu gerçeği: Hayat kısa, hakkını vererek yaşa..
Sohbet ediyorduk bir gün; dernekten, işten falan. "Ben gideyim kızım bekler parka gideceğiz" dedim, "hoşçakal" dedi buruk bir gülümsemeyle ve ekledi sevgiyle "öperim güzel gözlerinden".. Ayrılırken yanından bir şey hissetmedim ama yüzündeki ifadesi hala aklımda.
İki gün sonra telefon çaldı, açtım. Başladı bir arkadaş anlatmaya "Abi sabah servise gelmediğini görünce iş arkadaşı gitmiş evine ...." şoka girmek diye anlatılır ya işte bu. Kulağım çınlıyor, avuçlarım terliyor, kemiklerim sızlıyor haldeyim. Boğazımda bir yumru telefon kulağımda anlatıyor hala "...zaten 'ağrı kesiciler artık işe yaramıyor' diye söyleniyordu abi, Allah taksiratını affetsin" yumru büyüdü "amin" diyebildim anca..
Seveni çoktu cami avlusu doldu taştı, otobüsler arabalar kabristan yolunu tıkadı. Ebedi istirahatgahına ulaştığında kabullenebildim gerçeği ve veda ettim duamla.. Eve dönüş yolunda kendime hatırlattım şu gerçeği: Hayat kısa, hakkını vererek yaşa..
