Yalan Dünya dediler ve…
“Kısacası, hızın değere dönüştüğü bir dünyada, devasa bir hız topu halinde, korkunç bir gürültüyle hep birlikte yuvarlanıp duruyoruz. Hayatımızı hayal edilemeyecek kadar kolaylaştıran tuşların, butonların ve düğmelerin sayısı arttıkça, metrekareye düşen insan sıcaklığı da giderek azalıyor tabii ve artık insanoğlu öteki insanların varlığından uzaklaşıp sadece kendi hızıyla arkadaş oluyor.”
(Hasan Ali Toptaş / Harfler ve Notalar)
Daha daha çok kazanma tukusuyla, bir şeylere sahip olma hırsımızın , saflığın ve iyiliğin önünde koşturduğu;, körleşen vicdanlarımızla insanlığımızı unutma noktasına geldiğimiz bu yerkürede farklı olabilenlerimiz, çizgi ötesine geçebilenlerimiz var mı ?
Bu yazımda içimizden iki insanımızdan bahsedeceğim ki, onlar gerçekten büyük bir mesafe kat edebilmişler, girmiş oldukları yolda….
Yazları üç ay memleketimiz Konya Ereğli’de kalıyoruz. Tamam biliyoruz diyorsunuz, ben sayfamda ilk defa yazıları okuyacaklar için tekrar ediyorum, kızmayın
Şu an bir aydır Ereğli’deyiz.
Geçen yazımda, hastalıklarım sebebiyle ramazanda sadece ilk, son, pazartesi ve perşembe günleri, oruç tutacağım demiştim. Bu yazıda ilk gün iftarını yaparken, yerel televizyon ERT kanalında izlediğim bir haberden bahsetmek istiyorum.
İftar yemeğini anneciğim hasta masama getirdi. Üç ay kaldığımız için odama TV almadık. Sadece haberler ve maç seyredeceğim zaman Laptopıma Usb’den TV kartını takıyorum.
İlk iftarı yaparken laptoptan izlediğim haberle gözlerim yaşardı. Haber, Hayalimiz Gerçek Oldu, idi. Haberde iki yaşlı emekli öğretmen, bir okulun sıralarında oturup röportaj veriyordu.
Feriha-Ferhat Koyuncuoğlu Ortaokulunun yapılmasında büyük emeği olan emekli öğretmen Ferhat Koyuncuoğlu ve Besim Süleyman Baş okul binasını gezdiler, diye haber başladı.
(Uzun boylu olan) Ferhat Koyuncuoğlu, emekli öğretmen eşi Feriha Koyuncuoğlu ile yıllar önce ortak karar aldıklarını ve emekli maaşlarına dokunmadan, üzerine takviye yaparak okul yaptırma hayali içerisinde olduklarını söyledi.
Emekli öğretmen Ferhat Koyuncuoğlu, aldıkları arsayı okul yapılması için Bakanlığa devrettiklerini söyledi ve “hayalimiz gerçek oldu” dedi. Yaptıkları müracaatta isimlerinin okula verilmesi talebi olduğunu söyleyen Koyuncuoğlu Bakanlığın tekliflerini kabul ettiğini ve okulun yapıldığını kaydetti.
Çok mutlu olduğunu ve sınıflarda oturmanın tarifi imkansız duygular yaşattığını kaydeden Koyuncuoğlu, emeği geçenlere de teşekkür etti.
Tahminimce, emekli maaşlarına dokunmayacak kadar bir gelirleri vardı. Belki kirada daireleri olabilir. Veya geçinecek kadar geliri olan dükkan, tarla vs olabilir...
Haberin içinde ağladığım şey şuydu: Ferhat bey, eşi Feriha hanımın birkaç sene önce vefat ettiğini söyledi. Eşim göremedi ama “Hayalimiz Gerçek Oldu” , dedi...
Hz Mevlana ne güzel özetlemiş hayatı!
Hayat bir nefestir, aldığın kadar
Hayat bir kafestir, kaldığın kadar
Hayat bir hevestir, daldığın kadar….
İşte dilerim ki, Ferhat bey ile Feriha hanımın nefsin, şeytanın, dünyanın tuzaklarına kanmadan insanlıklarını bozmadan bu duruşları, hepimiz için örnek olabilsin...
İnşallah Allah onları cenneti ve cemaliyle müşerref eylesin.
Rahmetli Neşet Ertaş’ın dediği gibi dünyaya aldanmadılar:
Ah yalan dünyada yalan dünyada
Yalandan yüzüme gelen dünyada…
Celalcelik@gmail.com Ankara ( Konya-Ereğli )
http://celal1973.blogspot.com/
“Kısacası, hızın değere dönüştüğü bir dünyada, devasa bir hız topu halinde, korkunç bir gürültüyle hep birlikte yuvarlanıp duruyoruz. Hayatımızı hayal edilemeyecek kadar kolaylaştıran tuşların, butonların ve düğmelerin sayısı arttıkça, metrekareye düşen insan sıcaklığı da giderek azalıyor tabii ve artık insanoğlu öteki insanların varlığından uzaklaşıp sadece kendi hızıyla arkadaş oluyor.”
(Hasan Ali Toptaş / Harfler ve Notalar)
Daha daha çok kazanma tukusuyla, bir şeylere sahip olma hırsımızın , saflığın ve iyiliğin önünde koşturduğu;, körleşen vicdanlarımızla insanlığımızı unutma noktasına geldiğimiz bu yerkürede farklı olabilenlerimiz, çizgi ötesine geçebilenlerimiz var mı ?
Bu yazımda içimizden iki insanımızdan bahsedeceğim ki, onlar gerçekten büyük bir mesafe kat edebilmişler, girmiş oldukları yolda….
Yazları üç ay memleketimiz Konya Ereğli’de kalıyoruz. Tamam biliyoruz diyorsunuz, ben sayfamda ilk defa yazıları okuyacaklar için tekrar ediyorum, kızmayın
Şu an bir aydır Ereğli’deyiz. Geçen yazımda, hastalıklarım sebebiyle ramazanda sadece ilk, son, pazartesi ve perşembe günleri, oruç tutacağım demiştim. Bu yazıda ilk gün iftarını yaparken, yerel televizyon ERT kanalında izlediğim bir haberden bahsetmek istiyorum.
İftar yemeğini anneciğim hasta masama getirdi. Üç ay kaldığımız için odama TV almadık. Sadece haberler ve maç seyredeceğim zaman Laptopıma Usb’den TV kartını takıyorum.
İlk iftarı yaparken laptoptan izlediğim haberle gözlerim yaşardı. Haber, Hayalimiz Gerçek Oldu, idi. Haberde iki yaşlı emekli öğretmen, bir okulun sıralarında oturup röportaj veriyordu.
Feriha-Ferhat Koyuncuoğlu Ortaokulunun yapılmasında büyük emeği olan emekli öğretmen Ferhat Koyuncuoğlu ve Besim Süleyman Baş okul binasını gezdiler, diye haber başladı.
(Uzun boylu olan) Ferhat Koyuncuoğlu, emekli öğretmen eşi Feriha Koyuncuoğlu ile yıllar önce ortak karar aldıklarını ve emekli maaşlarına dokunmadan, üzerine takviye yaparak okul yaptırma hayali içerisinde olduklarını söyledi.
Emekli öğretmen Ferhat Koyuncuoğlu, aldıkları arsayı okul yapılması için Bakanlığa devrettiklerini söyledi ve “hayalimiz gerçek oldu” dedi. Yaptıkları müracaatta isimlerinin okula verilmesi talebi olduğunu söyleyen Koyuncuoğlu Bakanlığın tekliflerini kabul ettiğini ve okulun yapıldığını kaydetti.
Çok mutlu olduğunu ve sınıflarda oturmanın tarifi imkansız duygular yaşattığını kaydeden Koyuncuoğlu, emeği geçenlere de teşekkür etti.
Tahminimce, emekli maaşlarına dokunmayacak kadar bir gelirleri vardı. Belki kirada daireleri olabilir. Veya geçinecek kadar geliri olan dükkan, tarla vs olabilir...
Haberin içinde ağladığım şey şuydu: Ferhat bey, eşi Feriha hanımın birkaç sene önce vefat ettiğini söyledi. Eşim göremedi ama “Hayalimiz Gerçek Oldu” , dedi...
Hz Mevlana ne güzel özetlemiş hayatı!
Hayat bir nefestir, aldığın kadar
Hayat bir kafestir, kaldığın kadar
Hayat bir hevestir, daldığın kadar….
İşte dilerim ki, Ferhat bey ile Feriha hanımın nefsin, şeytanın, dünyanın tuzaklarına kanmadan insanlıklarını bozmadan bu duruşları, hepimiz için örnek olabilsin...
İnşallah Allah onları cenneti ve cemaliyle müşerref eylesin.
Rahmetli Neşet Ertaş’ın dediği gibi dünyaya aldanmadılar:
Ah yalan dünyada yalan dünyada
Yalandan yüzüme gelen dünyada…
Celalcelik@gmail.com Ankara ( Konya-Ereğli )
http://celal1973.blogspot.com/
