çocukken hayaller kurardım. hep mutluluk vardı öylece dalardım uykuya huzurla.artık hayaller kurmuyorum çok üzücü.çünkü en azından çocukken hayali düşünmek bile mutluluktu olması yada olmaması önemli degildi anlık mutluluktu belki ama ya şimdi yaşamın gerçeği hayallerimize bile izin vermiyor.
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Yaşamın bilinmeyen bahçesi..
- Konbuyu başlatan dimyati
- Başlangıç tarihi
G
Guest
Hayal kuramamak mı? korkunçç...
Her zorluk bizlere hayatı daha iyi tanımayı öğretti ...!!! ama yılmayı ASLA...
