küstüm ben sana.çiçeğime küser gibi küstüm.havaya küser gibi küstüm.ama sana buruk bir yürekle küstüm zaman.ben mutluyum dediğim an hemen günü karartmandan,içimde neşe varken yüreğime hüzün bırakmandan dolayı küstüm sana.bir bırakta nefes alayım,olmaz mı?bırakta ruhum huzur bulsun azıcık.beni bana bırakta git başımdan.yoruldum insanların vefasızlığından...yoruldum , anlasana.....bazen gitmek diyorum; ne kadar zor olabilir ki?terketmek istiyorum şu İstanbulu ...ama şu an elim kolum bağlı....ama inşallah yaz döneminde terkedeceğim bu ruhsuz şehri...belki o zaman nefes alacağım gerçekten....ama nereye gideceğimi bilmemekte var ...benim gönlümde İZMİR var ama BURSA da olmak kardeşimin yanı başında durmakta var.her ne kadar o artık toprak altında olsa da sırf onun mezarı orda diye BURSA da yaşamak var...bilmiyorum....ah be zaman bana çok ağır bir şaka yaptın !