22.10.2009 tarihinde yaklaşık 03.45 civarlarında kardeşimin hanımı (engeli yok) birden bire bayılarak kendinden geçiyor, kendi uğraşlarımız sonucu kendine gelmesini sağlıyoruz. Fakat, şuuru kapalı, konuşamaz ve ayakta duramaz bir durumda olduğunu görünce hemen 03.50 sularında 112 Acil'i arıyoruz
telefona bakan kişi yaklaşık olarak 20 dakikaya yakın bir süre bize sorular soruyor. hastanın durumu hakkında bilgi istiyor ve bu konuşmaların ardından saat 04.35 civarlarında (112 yi aramamızdan yaklaşık olarak 45 dakika kadar sonra) Acil sağlık görevlileri kapımıza geliyor (İst. Kağıthane Devlet Hastanesi'ne bağlı ekipler olduğunu öğreniyorum).
Gelen ekip hastamızın tansiyonunu ölçüyor ve hastanın tansiyonu normal diyerek, yapacakları birşey olmadığını söyleyerek gitmeye hazırlanıyorlar. Bu arada, kardeşim hemen görevlilere eşinin durumunun kötü olmasından korktuğunu, şuurunun kapalı olduğunu, konuşmadığını ve ayakta duramadığını söyleyerek, bir takım tetkikler yapılmak üzere en yakın hastaneye götürmeleri için ricada bulunuyor, fakat görevliler oralı bile olmadan SEDYELERİ OLMADIĞINI ve bu şekilde hastayı götüremeyeceklerini söyleyerek kapıya yöneliyorlar.
Tam bu sırada kardeşim büyük bir sinir ve hayal kırıklığı ile bir o kadar da endişe ile eşini kucakladığı gibi merdivenlere yöneliyor ve tam düşmek üzere iken, ben kardeşimi ve hasta eşini sıkıca kucaklayarak merdiven basamağına oturmasını sağlıyorum
Sağlık görevlileri ise, olanı biteni sadece izlemekle yetiniyor ve hemen ardından merdivenlerden inerek yanımızdan geçip gidiyorlar.
Olayın bundan sonrası malum, kardeşim kendi imkanlarıyla eşini hastaneye götürüyor. Sonrasında ise, BİMER'i arayarak bu üç kişilik sağlık ekibi hakkında şikayetlerimi bildiriyor ve kaydımı yaptırıyorum.
Bundan sonra nasıl bir süreç izleneceği konusunda fazla bilgi sahibi değilim.
Fakat, sonuna kadar hakkımızı arama niyetindeyim. Hastamızın sadece tansiyonunu ölçerek, psikolojik olabilir diyerek ve ambulansta sedyelerinin olmadığını söyleyerek, ağır durumdaki hastanın durumuna kayıtsız kalan sağlık ekibini şiddetle kınıyorum.
Bu olayı sizlerle paylaşmak istedim.
Sevgi ve saygılarımla.
telefona bakan kişi yaklaşık olarak 20 dakikaya yakın bir süre bize sorular soruyor. hastanın durumu hakkında bilgi istiyor ve bu konuşmaların ardından saat 04.35 civarlarında (112 yi aramamızdan yaklaşık olarak 45 dakika kadar sonra) Acil sağlık görevlileri kapımıza geliyor (İst. Kağıthane Devlet Hastanesi'ne bağlı ekipler olduğunu öğreniyorum).
Gelen ekip hastamızın tansiyonunu ölçüyor ve hastanın tansiyonu normal diyerek, yapacakları birşey olmadığını söyleyerek gitmeye hazırlanıyorlar. Bu arada, kardeşim hemen görevlilere eşinin durumunun kötü olmasından korktuğunu, şuurunun kapalı olduğunu, konuşmadığını ve ayakta duramadığını söyleyerek, bir takım tetkikler yapılmak üzere en yakın hastaneye götürmeleri için ricada bulunuyor, fakat görevliler oralı bile olmadan SEDYELERİ OLMADIĞINI ve bu şekilde hastayı götüremeyeceklerini söyleyerek kapıya yöneliyorlar.
Tam bu sırada kardeşim büyük bir sinir ve hayal kırıklığı ile bir o kadar da endişe ile eşini kucakladığı gibi merdivenlere yöneliyor ve tam düşmek üzere iken, ben kardeşimi ve hasta eşini sıkıca kucaklayarak merdiven basamağına oturmasını sağlıyorum
Sağlık görevlileri ise, olanı biteni sadece izlemekle yetiniyor ve hemen ardından merdivenlerden inerek yanımızdan geçip gidiyorlar.
Olayın bundan sonrası malum, kardeşim kendi imkanlarıyla eşini hastaneye götürüyor. Sonrasında ise, BİMER'i arayarak bu üç kişilik sağlık ekibi hakkında şikayetlerimi bildiriyor ve kaydımı yaptırıyorum.
Bundan sonra nasıl bir süreç izleneceği konusunda fazla bilgi sahibi değilim.
Fakat, sonuna kadar hakkımızı arama niyetindeyim. Hastamızın sadece tansiyonunu ölçerek, psikolojik olabilir diyerek ve ambulansta sedyelerinin olmadığını söyleyerek, ağır durumdaki hastanın durumuna kayıtsız kalan sağlık ekibini şiddetle kınıyorum.
Bu olayı sizlerle paylaşmak istedim.
Sevgi ve saygılarımla.
