atildertli,
Hakim vasi atanmasına gerek görmedikçe, kısıtlanan ergin çocuklar da tıpkı ergin olmayan çocuklar gibi ana ve babasının velayeti altında kalırlar.
Eğer ergin engelli, kısıtlanmış değilse ana ve babasının velayeti altında olmaz. Yasal açıdan durum böyle.
Gelelim şu aileden izinsiz evden dışarı çıkmana ya da başka yerlerde kalma meselesine
Aynı evde yaşamanın, aile bağlarının, birlikte yaşamanın ve karşılıklı saygının gereği olarak dışarı çıkarken ya da bir arkadaşında kalmak için izin almalısın ablam
İnsan deger verdiği varlığı merak eder. Başına bişi glip gelmediğinin endişesiyle yanmak istemez. Bir gitmişsin günlerdir gelmemişsin, nerede olduğunu bilen yok... Annenin babanın ve sevdiklerinin meraklandıgını ve başına bişi gelip gelmediğinin yakıcı azabıyla nasıl kıvranacağını düşün. Hade böyle durum olmasın, kötü senaryoları hade at gitsin...
Ama birlikte yaşamanın ve sevginin bir kuralı vardır: Saygı.
Saygılı bir bireysen sevdiklerine ve ailene, programın konusunda bilgi verirsin ve eger saygılıysan oluşturacağın program konusunda izin alırsın. BU, aynı zamanda birlikte yaşamanın da altın kuralıdır.
Daha geçen gün bir film seyrettim: 8 Günlük Mücadele (sanırım filmin adı bu)
18 yaşını doldurmuş bir oğul, annesinden izin alıyor ve arkadaşının doğum gününe gitmek için şehir dışına çıkıyor. Geleceğini söylediğini saatte eve dönmeyince annesi ve tüm ailesi meraklanıyor. Oğullarını tanıyan, oğullarının kesinlikle kendilerini bilgilendireceğini düşünen ailesi oğullarını aramaya başlıyor...
Bir yaşam kavgası veren oğulu bu birlikte yaşamaktan kaynaklı ahlaki davranışı kurtarıyor (çünkü programda değişiklik olduysa kesinlikle ailesini bilgilendirir, tel açar).
...
Çocuğun aylar süren yaşam mücadelesi sonunda dünyaya mesajı şu oluyor:
"Kendinizden ve ailenizden asla vazgeçmeyin."
