28.10.2013 Tarihinde başıma gelen iş kazasını anlatacagım sizlere..
Yaşım 19 ve 3 senedir tekstil yıkama fabrikasında calısıyordum taaki olaya kadar.. Okulu bırakmıştım ve babamında çalıştığı yerde işe başladım babam usta başı çalıştığım yerde. Her neyse 3 sene çok güzel gunlerım gectı calıstıgım yerde her yönüyle iyiydi taki 28 ekim pazartesi sabahına kadar.. O gün fazla işimiz yoktu ve ertesi gün tatil oldugu için işleri bitirecektik calısmaya basladık. Benim çalıştığım bölüm ise kurutma ve sıkma bölümüydü saat 11 doğru geliyor.. kurutmadan malları cıkarttım ve masaya attım daha sonra iş arkadasım ile sohbet etmeye başladık yaklaşık 1-2 dk sohbetın ardından arkamda bulunan sıkma makınesinden ürünleri cıkartmak için döndüm ve dönmemle kolumu makinenin içinde bulmam bir oldu makine yüksek devirle çalıştıgı için mükemmel bir hızda dönüyor makineye elimi attığımda cok yüksek bir ses cıktı. Ben elektrik çarpıyor sandım o an 2 kere titredim ve makine kolumu kaptıgı için beni havalandırarak bir tur cevirdi ve kolumun kopması sonucu yere bıraktı. İnanın ki Rabbim herseyın hayırlısını verıyor öyle bir makine beni daha kötü yapabilirdi.
Neyse yere düştüm herkeste bir bagırma cıglık karsımda iş arkaslarımı gördüm ve babamda oradaydı işte o an en kötü an diyebilirim caresiz bir babanın bağırması ağıtları çok kötü bi durum. hemen hemen hiç kimse cesaret edemedi bi anda beni kaldırmaya başımı çevirdğimde sağ kolum yoktu. neyse iki kişi beni kaldırdı ve direk arabaya götürdü. bilincimi hiç kaybetmedim trafikde yoğun ve insanlarımız çok duyarsız anca ambulans sesi duyarsa yol açıyorlar. zoraki acile ulaştık kanamayı durdurmak için tampon yaptılar sonrasında daha iyi bir hastane ayarladılar benim için hastaneye götürmek üzere beni odadan cıkarttılar sedyeden etrafıma bakıyorum yakınlarımı gördükçe daha da kötü oluyordum.
Daha sonra başka hastaneye geçtik ve beni direk ameliyata aldılar 4 saat süren ameliyattan sonra uyandıgımda 6 kişilik bir odadaydım etrafımda birsuru ınsan morfinin etkisiyle zor hatırlıyorum daha sonra gene uyandım ve babam vardı ve babama; Baba benim gunahım neydı ben naptım neden kolum yok dıyerek ilk ve son isyanımı yaptım. Cunkü bu durumu kabullenmem gerekıyordu. aradan bir gun gecti gözümü açtım özel odadaydım. Etrafımda yakınlarım daha sonra annem kaldırdı beni ve camdan acil giriş kapısının oraya bak dedı çok buyuk bi kalabalık vardı grup grup ve dedıkı annem hepsı senı beklıyor senın iyi olmanı ve ondan sonra bir kolum olmasada hayata 4 elle sarıldım Rabbim Allahım öyle bir güç veriyor ki insana buna inanın yani Rabbim kimseye çekemeyecegi acı vermez herseyin sabrını veriyor..
2 senelık bi ilişkim vardı çok güzel giden ve olaydan bir hafta sonra zorluğa gelemediği için kendisi gitti benim kolumun olmaması zoruna gitmiş. Tabi ben hiç üzülmedim neyin ne oldugunu görmüş oldum
ALLAHIM herseyın hayırlısını veriyor yeterki inancımızı kaybetmeyelim daha 19 yasındayım ve İnsallah Rabbin uzun ömür verır bızlere HERSEYE RAGMEN HAYAT DEVAM EDIYOR..
Okudugunuz için tesekkur ederim tum uyelere gecmıs olsun dıleklerımı iletıyorum burası çok büyük bir AİLE... !
Yaşım 19 ve 3 senedir tekstil yıkama fabrikasında calısıyordum taaki olaya kadar.. Okulu bırakmıştım ve babamında çalıştığı yerde işe başladım babam usta başı çalıştığım yerde. Her neyse 3 sene çok güzel gunlerım gectı calıstıgım yerde her yönüyle iyiydi taki 28 ekim pazartesi sabahına kadar.. O gün fazla işimiz yoktu ve ertesi gün tatil oldugu için işleri bitirecektik calısmaya basladık. Benim çalıştığım bölüm ise kurutma ve sıkma bölümüydü saat 11 doğru geliyor.. kurutmadan malları cıkarttım ve masaya attım daha sonra iş arkadasım ile sohbet etmeye başladık yaklaşık 1-2 dk sohbetın ardından arkamda bulunan sıkma makınesinden ürünleri cıkartmak için döndüm ve dönmemle kolumu makinenin içinde bulmam bir oldu makine yüksek devirle çalıştıgı için mükemmel bir hızda dönüyor makineye elimi attığımda cok yüksek bir ses cıktı. Ben elektrik çarpıyor sandım o an 2 kere titredim ve makine kolumu kaptıgı için beni havalandırarak bir tur cevirdi ve kolumun kopması sonucu yere bıraktı. İnanın ki Rabbim herseyın hayırlısını verıyor öyle bir makine beni daha kötü yapabilirdi.
Neyse yere düştüm herkeste bir bagırma cıglık karsımda iş arkaslarımı gördüm ve babamda oradaydı işte o an en kötü an diyebilirim caresiz bir babanın bağırması ağıtları çok kötü bi durum. hemen hemen hiç kimse cesaret edemedi bi anda beni kaldırmaya başımı çevirdğimde sağ kolum yoktu. neyse iki kişi beni kaldırdı ve direk arabaya götürdü. bilincimi hiç kaybetmedim trafikde yoğun ve insanlarımız çok duyarsız anca ambulans sesi duyarsa yol açıyorlar. zoraki acile ulaştık kanamayı durdurmak için tampon yaptılar sonrasında daha iyi bir hastane ayarladılar benim için hastaneye götürmek üzere beni odadan cıkarttılar sedyeden etrafıma bakıyorum yakınlarımı gördükçe daha da kötü oluyordum.
Daha sonra başka hastaneye geçtik ve beni direk ameliyata aldılar 4 saat süren ameliyattan sonra uyandıgımda 6 kişilik bir odadaydım etrafımda birsuru ınsan morfinin etkisiyle zor hatırlıyorum daha sonra gene uyandım ve babam vardı ve babama; Baba benim gunahım neydı ben naptım neden kolum yok dıyerek ilk ve son isyanımı yaptım. Cunkü bu durumu kabullenmem gerekıyordu. aradan bir gun gecti gözümü açtım özel odadaydım. Etrafımda yakınlarım daha sonra annem kaldırdı beni ve camdan acil giriş kapısının oraya bak dedı çok buyuk bi kalabalık vardı grup grup ve dedıkı annem hepsı senı beklıyor senın iyi olmanı ve ondan sonra bir kolum olmasada hayata 4 elle sarıldım Rabbim Allahım öyle bir güç veriyor ki insana buna inanın yani Rabbim kimseye çekemeyecegi acı vermez herseyin sabrını veriyor..
2 senelık bi ilişkim vardı çok güzel giden ve olaydan bir hafta sonra zorluğa gelemediği için kendisi gitti benim kolumun olmaması zoruna gitmiş. Tabi ben hiç üzülmedim neyin ne oldugunu görmüş oldum
ALLAHIM herseyın hayırlısını veriyor yeterki inancımızı kaybetmeyelim daha 19 yasındayım ve İnsallah Rabbin uzun ömür verır bızlere HERSEYE RAGMEN HAYAT DEVAM EDIYOR..
Okudugunuz için tesekkur ederim tum uyelere gecmıs olsun dıleklerımı iletıyorum burası çok büyük bir AİLE... !
