S
serhatt-47
3 yıl önce kaza sonucu omurilik yaralanması geçirdim. Bazı bölgelerde his kaybım oldu. Şuana kadar bu konuda iyileşme olmadı. Bu konuda bilgisi tecrübesi olanlar paylaşırsa sevinirim.
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
C5 omurga kırığı
Servikal c5 kırığı
Selamlar arkadaşlar üç sene önce araç içi trafik kazası geçirdim C5 Boyun kemiğim kırıldı okmeydani SGK Hastanesinde deniz Şirinoğlu doktorumuz beni ameliyat etti sinirlerde zedelenme olmadığı için yürüyebilecekini söyledi şu anda Kollarımı kaldıra biliyorum ama göğüsten aşağısı hareket etmiyor ayakAltlarında dokununca refleksler geri geldi doktorumuz ama beş yıl ama on yıl sen ayağa kalkacaksın diyor durumu benim gibi Olupta yürüyen arkadaşlarımız var mı Rabbim hepinize şifa versin Şimdiden cevaplarınız için teşekkür ederim
Servikal c5 kırığı
Selamlar arkadaşlar üç sene önce araç içi trafik kazası geçirdim C5 Boyun kemiğim kırıldı okmeydani SGK Hastanesinde deniz Şirinoğlu doktorumuz beni ameliyat etti sinirlerde zedelenme olmadığı için yürüyebilecekini söyledi şu anda Kollarımı kaldıra biliyorum ama göğüsten aşağısı hareket etmiyor ayakAltlarında dokununca refleksler geri geldi doktorumuz ama beş yıl ama on yıl sen ayağa kalkacaksın diyor durumu benim gibi Olupta yürüyen arkadaşlarımız var mı Rabbim hepinize şifa versin Şimdiden cevaplarınız için teşekkür ederim
Tam kesi yoksa süre verilmesi çok zor olmakla birlikte kısmi -büyük oranlı da olabilir- iyileşme olasıdır.
Aynen öyle kemal Aydın doktorların söylemesi tamda senin söylemiş oldukların Seni özled sinirlerde Kesilme veya zedelenme çok yoğun olarak görünmüyo
Sinirler şoka girdiği için iyileşme süreci uzun olabilir ama sinirler gerginleşti zaman yürüyorsun diyor
Sinirler şoka girdiği için iyileşme süreci uzun olabilir ama sinirler gerginleşti zaman yürüyorsun diyor
Emir emre
Herkesin bir hikayesi vardır tabii. Ama emin olun ki yıllar sonra yürüdü dediğimiz neredeyse herkesin omuriliğindeki yaralanma daha ziyade basıdır. Omuriliğin kesilmiş kısmının 2-3 sene sonunda iyileşmesi imkansızdır. İyileşmişse, oradaki kesi değil, basıdır/enfeksiyondur ya da ne bileyim işte geçecek başka bir şeydir. Ama sinir hasarı düzelmez.
Bunları yıllardır bu şekilde görüyoruz, deneyimliyoruz. Kabaca ilk iki sene ne olacaksa olacak (klasik fizik tedavi, azim, sabır, moral dışında hiç bir şeye gerek yok), ondan sonrası bekleme. Benin derdim sürecin işte bu aşamasına dair. Beklerken hasta gibi, her şey bitmiş gibi, tıbbi denek gibi, her s...m hıyar diyene tuzla koşan gibi olmayın. Hayat tekerlerinizin altından kayıp gitmesin. Bırakın yürümeyi felan, o olacaksa zaten olacak. Siz yaşamınıza tutunun, kendinizi yeni duruma adapte edin, planlar yapın, çalışın, okula gidin, aşık olun, terk edilin, terk edin, gülün, ağlayın, insanlara yardımcı olmaya çalışın, kendinize yol açın...
2-3 sene sonra bile "tedavi" diyen kardeşlerime kızılcık sopasıyla dalasım geliyor (biliyorum onlar da bana
). Yok ulan işte, yakın gemileri, bakın işinize. Hayata dair planın yoksa, tek derdin yürümekse, emin ol yürüsen de senden bişey olmaz
Not: bu mesajı genel anlamda yazdığımı belirtmeme gerek yok ama, gene de belirteyim. Kimse üzerine alınmasın lütfen.
Herkesin bir hikayesi vardır tabii. Ama emin olun ki yıllar sonra yürüdü dediğimiz neredeyse herkesin omuriliğindeki yaralanma daha ziyade basıdır. Omuriliğin kesilmiş kısmının 2-3 sene sonunda iyileşmesi imkansızdır. İyileşmişse, oradaki kesi değil, basıdır/enfeksiyondur ya da ne bileyim işte geçecek başka bir şeydir. Ama sinir hasarı düzelmez.
Bunları yıllardır bu şekilde görüyoruz, deneyimliyoruz. Kabaca ilk iki sene ne olacaksa olacak (klasik fizik tedavi, azim, sabır, moral dışında hiç bir şeye gerek yok), ondan sonrası bekleme. Benin derdim sürecin işte bu aşamasına dair. Beklerken hasta gibi, her şey bitmiş gibi, tıbbi denek gibi, her s...m hıyar diyene tuzla koşan gibi olmayın. Hayat tekerlerinizin altından kayıp gitmesin. Bırakın yürümeyi felan, o olacaksa zaten olacak. Siz yaşamınıza tutunun, kendinizi yeni duruma adapte edin, planlar yapın, çalışın, okula gidin, aşık olun, terk edilin, terk edin, gülün, ağlayın, insanlara yardımcı olmaya çalışın, kendinize yol açın...
2-3 sene sonra bile "tedavi" diyen kardeşlerime kızılcık sopasıyla dalasım geliyor (biliyorum onlar da bana
). Yok ulan işte, yakın gemileri, bakın işinize. Hayata dair planın yoksa, tek derdin yürümekse, emin ol yürüsen de senden bişey olmaz Not: bu mesajı genel anlamda yazdığımı belirtmeme gerek yok ama, gene de belirteyim. Kimse üzerine alınmasın lütfen.
Olasılıkları yok sayamayız ancak olasılıklara bel bağlamak, olasılıklara büyük umutlar yatırmak da tıpkı OturanBoğa'nın ifade etmeye çalıştığı gibi çok da akılcı bir eylem olmayacaktır. Unutulmaması gerekir ki tıp, olasılıklar bütünüdür ve temel bilimler dışında
yalnızca adli tıp alanında kesinlik vardır.
yalnızca adli tıp alanında kesinlik vardır.
Oturan boğa eyvallah anlatmış olduklarından Dolayı teşekkür ederim vermiş olduğun tavsiyeler üzerine zincirlikuyu mezarlığından yer aldım Bu hastalıktan benim hayatım bitti ben Yürüyemeyeceğimi daha eskisi gibi olmayacağını dersek Umudumuzu yitirmış olmaz mıyız insan umudunu keserse hiçbir şey eskisi gibi olmaz bu hastalığın en büyük devası umuttur siz olasılık olmasa bile inSanları motive edinki onlarda sizle moral bulsun saygı ve sevgiler
